سلدانیون

لغت نامه دهخدا

سلدانیون. [ س َ ] ( اِ )درختی است به درخت بید ماند و این لغت نبطی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). درختی باشد که بالای آن از زمین بمقدار سه زرع بلند شود و گلی دارد بسیار سرخ و تخم آن بمقدار گشنیز بود و برگ و تخم آن را باهم بکوبند و بر گزندگی مار و عقرب گذارند نافع باشد. ( برهان ). رجوع به اختیارات بدیعی و تحفه حکیم مؤمن شود.

فرهنگ عمید

درختی شبیه درخت بید با گل های سرخ رنگ و تخم شبیه شاهدانه که برگ و تخم آن در طب برای معالجۀ امراض ریوی به کار می رود.

پیشنهاد کاربران

بپرس