سلاک

لغت نامه دهخدا

سلاک. [ س َ ] ( اِ ) شوشه زر و سیم که گداخته باشد و در ناوچه آهنی ریزند. ( برهان ) ( آنندراج ). شوشه طلا و نقره. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ). || کرایه. ( برهان ) ( آنندراج ). کرایه و اجاره. ( ناظم الاطباء ).

سلاک. [ ] ( اِخ ) طایفه ای از طوایف ترکمن مرکب از دویست خانوار که در شمال غربی فندرسک مسکن دارند. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 102 ).

فرهنگ فارسی

کرایه
طایفه از طوایف ترکمن مرکب از دویست خانوار که در شمال غربی فندرسک مسکن دارند .

فرهنگ معین

(سَ ) (اِ. ) شوشة طلا و نقره که گداخته و در ناوچة آهنین ریخته باشند.
(سَ لّ ) [ قس . مکاری ] (اِ. ) کرایه .

فرهنگ عمید

شوشۀ زر و سیم.

واژه نامه بختیاریکا

( سِلاک ) ( انگ ) ؛ هرز

دانشنامه عمومی

سلاک (شهرستان آلشیفسکی باشقیرستان). سلاک ( به لاتین: Slak ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در باشقیرستان واقع شده است. [ ۱]
عکس سلاک (شهرستان آلشیفسکی باشقیرستان)عکس سلاک (شهرستان آلشیفسکی باشقیرستان)عکس سلاک (شهرستان آلشیفسکی باشقیرستان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس