سلاحف

لغت نامه دهخدا

سلاحف. [ س َ ح ِ ] ( ع اِ ) باخه ها. ج ِ سلحفاة. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( دهار ) :
سمنزار گشته دیار سلاحف
چمنزار گشته وجار ثعالب.
حسن متکلم.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع سلحفات سنگ پشتان .
باخه ها

فرهنگ عمید

سنگ پشت ها.

پیشنهاد کاربران

بپرس