سلاح افکن. [ س ِ اَک َ ] ( نف مرکب ) سلاح افکننده. که سلاح خود بر زمین افکند. || کنایه از تسلیم شونده : ز بهرجنگ مخالف چو برگرفت سلاح شود مخالف او از فزع سلاح افکن.سوزنی.
