سلابه

برهان قاطع ( ذیل واژه ) ]
در عربی طنابی است که دزد هنگام فرار پرتاب می کند تا به آن آویزان شود و نیز هر وسیله ای که چیزی را با آن بربایند.
- - -
صُلّابه: قلّاب چند شاخ که گوشت بر آن آویزند.
- به صُلّابه کشیدن ؛ به قلّاب زدن. چیزی را به قلّاب برآویختن، مخصوصاً گوشت.
- کسی را به صُلّابه کشیدن مجازاً یعنی کسی را در سختی و رنج قرار دادن.
🔹وزن فَعّال در عربی صفت ( صیغه ) مبالغه است و با اضافه شدن ة به آخر آن اسم مکان/ابزار ساخته می شود، مثل سجّاده.
🔹وزن فُعّالة علاوه بر جمع مکسّر و اسم مصدر با مفهوم کثرت، بر اسم ابزار دارای ویژگی مبالغه آمیز هم دلالت می کند.

کلمه در واقع تغییر شکل یافته ی صلیب است که در زبان محاوره و تلفظ کوچه بازاری به مرور به شکل سلابه در آمده است و برای همین هم در لغت نامه نیست مثل کلمه ی سلاطون که تغییر شکل یافته ی سرطان است و از زبان پیرزن پیرمردهای عامی قدیمی میشه شنید. به سلابه کشیدن یعنی به صلیب کشیدن یا به چهار میخ کشیدن که در واقع مجازاتی است که در رم باستان تداول داشته است و چهار اندام را با میخ بر صلیب می کوبیدند همچنان که برای عیسی مسیح چنین مجازاتی نقل می شود و یا برای اسپارتاکوس، برده ی طغیانگر و آزادی طلب،