سقیف

لغت نامه دهخدا

سقیف. [ س َ ] ( ع اِ ) آسمان خانه. ( منتهی الارب ). سقف. ج ، سُقُف. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آسمان خانه سقف جمع سقف

پیشنهاد کاربران

بپرس