سقف های عرشه فولادی Steel Deck سقف هایی هستند که با استفاده از دو عنصر ورق های فولادی گالوانیزه ذوزنقه ای شکل تحتانی و برش گیرها که در این نوع سقف ها مورد استفاده قرار می گیرد از سایر سقف ها متمایز می شود و البته با استفاده از آرماتوربندی و بتن ریزی بر روی این ورق فولادی، این نوع سقف اجرا می شود. از بخش های اصلی سقف های کامپوزیت عرشه فولادی باید به تیرهای فرعی مورد نیاز در بین تیرهای اصلی سازه اشاره نمود. ارتفاع عرشه های فولادی بایستی بین ۵ تا ۷٫۵ سانتی متر باشد.
در سالهای نخست که تکنولوژی سقف عرشه فولادی از آمریکا تازه وارد ایران گردیده بود نه تنها امکانات و تجهیزات کافی برای این کار موجود نبود بلکه هیچ آئین نامه و استانداردی از جانب مراکز ذیصلاح برای این نوع سقف تعریف نگردیده بود، و تولید و اجرا صرفاً بر مبنای همان آئین نامه های اروپایی و آمریکایی انجام می گرفت و چون امکان تولید گلمیخ هم در کشور وجود نداشت گل میخ ها به صورت وارداتی خصوصاً با برند Koco بسیار متداول بود که البته هزینه اجرای این گونه سقفها چندین برابر سقفهای متداول آن دوران مانند سقف های دال بتنی و سقف کامپوزیت بود، اما رفته رفته با جا افتادن این صنعت شرکتهای داخلی نیز شروع به تولید تجهیزات مورد نیاز مانند دستگاه های Stud Welding مختص جوش گل میخ به روش قوس الکتریکی و همچنین تولید گل میخ با تکنولوژی فورج سرد نموده و همچنین از جانب مراکز ذیصلاح آئین نامه ها و استانداردهای معقول نیز برای این امر تدوین و در اختیار عموم قرار داده شد. در حال حاضر با در اختیار داشتن ۴ دستگاه رول فرمینگ با گامهای ۶۰ و ۷۵ میلیمتری توان تولید ۵۰ تن عرشه فولادی در روز را داشته و همچنین با دراختیار داشتن ده ها دستگاه استاد ولدینگ و سایر تجهیزات در قالب ۱۲ اکیپ مستقل توان اجرای روزانه ۳۰۰۰ متر مربع سقف عرشه فولادی را دارا می باشد.
ورق فولادی مهم ترین مصالح به کار رفته در این نوع سقف می باشد که برای ساخت آن ورق فولادی گالوانیزه با ضخامت های ۸/۰ تا ۲/۱ میلی متر را به وسیله دستگاه های Roll Forming به روش نورد سرد[ یادداشت ۱] به حالت موجدار شکل دهی می کنند به صورتی که در مقطع ورق حاصله هر موج به شکل یک ذوزنقه دیده می شود. وصله ورق های فولادی گالوانیزه صرفاً بر روی تیرهای اصلی مجاز بوده و در این حالت می بایست دو عرشه وصله شونده به طولی حداقل برابر با ۵۰ میلی متر بر روی تیر اصلی با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سالهای نخست که تکنولوژی سقف عرشه فولادی از آمریکا تازه وارد ایران گردیده بود نه تنها امکانات و تجهیزات کافی برای این کار موجود نبود بلکه هیچ آئین نامه و استانداردی از جانب مراکز ذیصلاح برای این نوع سقف تعریف نگردیده بود، و تولید و اجرا صرفاً بر مبنای همان آئین نامه های اروپایی و آمریکایی انجام می گرفت و چون امکان تولید گلمیخ هم در کشور وجود نداشت گل میخ ها به صورت وارداتی خصوصاً با برند Koco بسیار متداول بود که البته هزینه اجرای این گونه سقفها چندین برابر سقفهای متداول آن دوران مانند سقف های دال بتنی و سقف کامپوزیت بود، اما رفته رفته با جا افتادن این صنعت شرکتهای داخلی نیز شروع به تولید تجهیزات مورد نیاز مانند دستگاه های Stud Welding مختص جوش گل میخ به روش قوس الکتریکی و همچنین تولید گل میخ با تکنولوژی فورج سرد نموده و همچنین از جانب مراکز ذیصلاح آئین نامه ها و استانداردهای معقول نیز برای این امر تدوین و در اختیار عموم قرار داده شد. در حال حاضر با در اختیار داشتن ۴ دستگاه رول فرمینگ با گامهای ۶۰ و ۷۵ میلیمتری توان تولید ۵۰ تن عرشه فولادی در روز را داشته و همچنین با دراختیار داشتن ده ها دستگاه استاد ولدینگ و سایر تجهیزات در قالب ۱۲ اکیپ مستقل توان اجرای روزانه ۳۰۰۰ متر مربع سقف عرشه فولادی را دارا می باشد.
ورق فولادی مهم ترین مصالح به کار رفته در این نوع سقف می باشد که برای ساخت آن ورق فولادی گالوانیزه با ضخامت های ۸/۰ تا ۲/۱ میلی متر را به وسیله دستگاه های Roll Forming به روش نورد سرد[ یادداشت ۱] به حالت موجدار شکل دهی می کنند به صورتی که در مقطع ورق حاصله هر موج به شکل یک ذوزنقه دیده می شود. وصله ورق های فولادی گالوانیزه صرفاً بر روی تیرهای اصلی مجاز بوده و در این حالت می بایست دو عرشه وصله شونده به طولی حداقل برابر با ۵۰ میلی متر بر روی تیر اصلی با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.
wiki: سقف های عرشه فولادی