سقط گفتن


مترادف سقط گفتن: ناسزا گفتن، دشنام دادن، بد گفتن، فحش دادن

لغت نامه دهخدا

سقط گفتن. [ س َ ق َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) زشت گفتن. بد گفتن :
بگه غیب چونانکه دگر کس را
نتواند گفت او را سقطی دشمن.
فرخی.
هرکسی را عیبی و سقطی گفتندی. ( تاریخ بیهقی ). و غلامان درمی آویختند و کشاکش کردند و وی سقطمیگفت. ( تاریخ بیهقی ). دانم که سخت ناخوشش آید و مرا متهم میدارد متهم تر گردم و سقط گوید اما روا دارم.( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 455 ). بیچاره در آن حالت نومیدی ملک را دشنام دادن گرفت و سقط گفتن. ( گلستان سعدی ).
همه شب برین غصه تا بامداد
سقط گفت و نفرین و دشنام داد.
سعدی.
دشنامم داد سقطش گفتم. ( گلستان سعدی ). ملک را دشنام دادن گرفت و سقط گفتن آغاز کرد. ( گلستان سعدی ). رجوع به سقط شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) سخن درشت گفتن دشنام دادن .

فرهنگ معین

( ~ . گُ تَ ) [ ع - فا. ] (مص م . ) دشنام دادن .

پیشنهاد کاربران

بپرس