سقرقع. [ س ُ ق ُ ق َ ] ( معرب ، اِ ) معرب سُکُرْکه. بکنی ارزن که نوعی از شراب است مر حبشه را یا شرابی است مر اهل حجاز را که از جو و دیگر حبوب گیرند. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
