سقاع

لغت نامه دهخدا

سقاع. [ س ِ ] ( ع اِ ) خرقه که در زیر معجر افکنند تامعجر ریمناک نگردد. ( منتهی الارب ). || چیزی که بینی ناقه را بدان استوار کنند. || روی بند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به صقاع شود.

پیشنهاد کاربران