سفق

لغت نامه دهخدا

سفق. [ س َ ] ( ع مص ) باز کردن در را. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). در فاکردن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || طپانچه زدن روی کسی را. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

باز کردن در را ٠ درفا کردن ٠ یا طپانچه زدن روی کسی را ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس