سفرود

لغت نامه دهخدا

سفرود. [ س َ ] ( اِ ) مرغ سنگ خواره و به عربی قطا خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ).سنگ خور. سنگ خواره. ( زمخشری ). رجوع به اسفرود شود.

فرهنگ فارسی

پرنده یست از راسته ماکیان که در صحاری لای بوته های گون و خارها لانه میسازد و دارای پرواز مقطع و کوتاه ولی سریع می باشد . پرهایش خاکستری تیره و قدش کوچکتر از کبک است . از دانه های بذور مختلف تغذیه میکند . محل زندگیش در آسیای مرکزی و غربی و آسیای صغیر است و در ایران بسیار فراوان بوده است و آنرا جهت استفاده از گوشتش شکار میکنند ( متاسفانه به علت شکار بیرون از قاعده در ایران رو به انقراض است ) باقرقره قطا سنگ خور سنگ خوار اسفهرود سفرود سنگین خوار .

فرهنگ عمید

= اسفرود

پیشنهاد کاربران

بپرس