سفره نشین. [ س ُ رَ / رِ ن ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از مهمان. ( آنندراج ) : سفره مائده پرداز همه ست تا همه سفره نشین سفرند.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 758 ).
