سفرنامه قفقاز و ایران

[ویکی نور] سفرنامه قفقاز و ایران، تألیف ارنست اورسل بلژیکی متولد /1858 1275ق است که توسط علی اصغر سعیدی به زبان فارسی و در یک جلد ترجمه گشته است.
نویسنده ی خودخواه و بلند آوازه ای؛ مانند "لرد کرزن" در کتاب خود به نام "ایران و قضیه ی ایران" بعد از چندین بار استناد به مطالب این کتاب، به صراحت می نویسد: (بهترین تعریفی که در باب قصرهای سلطنتی قاجار دیدهام شرح اورسل در کتاب قفقاز و ایران است.)
ارنست اورسل از معدود گردشگرانی است که نه برای سیاست یا تجارت، بلکه برای سیاحت و تحقیق به ایران آمده است. البته غیر از یکی دو مورد شاید به علت منابع و ماخذ بی اعتباری که در اختیار وی بوده، مطالب خلاف حقیقت و احیانا تعصب آمیزی را نیز عنوان نموده که به سهولت قابل تشخیص است و برای رفع هر گونه شبه ی احتمالی در مورد هر کدام آنها توضیحات کافی داده شده است.
او با چند زبان آشنا بوده و به تاریخ و فرهنگ مشرق زمین اشراف داشته است و پیش از آهنگ سفر به مشرق زمین، اغلب منابع تاریخی و سفرنامه های مربوط به ایران و آسیا را به دقت مطالعه کرده بوده و با این اطلاعات، شرح مسافرت خود به قفقاز و ایران را در سال /1885 1303ق در پاریس منتشر کرده که حاوی اطلاعات سودمندی درباره آداب و سنن مردم و آثار تاریخی واوضاع سیاسی آن روز است.
وی همچنین از شمه ی دورنگری و روشن بینی و از قدرت تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی بهره مند بوده وپیش گویی هایی در زمینه ی سیاست بین المللی و جا به جا شدن قدرت بزرگ جهانی، در سفرنامه اش ارائه داده است.

[ویکی فقه] سفرنامه قفقاز و ایران (کتاب). سفرنامه قفقاز و ایران، تالیف ارنست اورسل بلژیکی متولد ۱۸۵۸/ ۱۲۷۵ ق است که توسط علی اصغر سعیدی به زبان فارسی و در یک جلد ترجمه گشته است.نویسنده ی خودخواه و بلند آوازه ای؛ مانند لرد کرزن در کتاب خود به نام ایران و قضیه ی ایران بعد از چندین بار استناد به مطالب این کتاب، به صراحت می نویسد: (بهترین تعریفی که در باب قصرهای سلطنتی قاجار دیدهام شرح اورسل در کتاب قفقاز و ایران است.)
ارنست اورسل از معدود گردشگرانی است که نه برای سیاست یا تجارت، بلکه برای سیاحت و تحقیق به ایران آمده است. البته غیر از یکی دو مورد شاید به علت منابع و ماخذ بی اعتباری که در اختیار وی بوده، مطالب خلاف حقیقت و احیانا تعصب آمیزی را نیز عنوان نموده که به سهولت قابل تشخیص است و برای رفع هر گونه شبه ی احتمالی در مورد هر کدام آنها توضیحات کافی داده شده است.او با چند زبان آشنا بوده و به تاریخ و فرهنگ مشرق زمین اشراف داشته است و پیش از آهنگ سفر به مشرق زمین، اغلب منابع تاریخی و سفرنامه های مربوط به ایران و آسیا را به دقت مطالعه کرده بوده و با این اطلاعات، شرح مسافرت خود به قفقاز و ایران را در سال ۱۸۸۵/ ۱۳۰۳ ق در پاریس منتشر کرده که حاوی اطلاعات سودمندی درباره آداب و سنن مردم و آثار تاریخی واوضاع سیاسی آن روز است.وی همچنین از شمه ی دورنگری و روشن بینی و از قدرت تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی بهره مند بوده وپیش گویی هایی در زمینه ی سیاست بین المللی و جا به جا شدن قدرت بزرگ جهانی، در سفرنامه اش ارائه داده است.وی سفر خود را از قفقاز شروع و به روسیه و سپس ایران وارد می شود. او سفرنامه ی خود را مانند یک رمان، خواندنی و جالب نوشته است، این سلیس و روان بودن و حالت داستان وار داشتن در ترجمه نیز رعایت شده است. در تمامی مسیرهایی که گذر نموده؛ همانند بسیاری از سفرنامه ها به ذکر راه ها و چشمه ها،مساجد ، کاروانسراها ، کوه ها،فرقه های مذهبی ، صنعت، کشاورزی، بناها و سائر ویژگی های خاص آن مناطق می پردازد.
ساختار کتاب
ابتدا مقدمه ای از مترجم محترم ومولف و سپس متن سفرنامه در بیست و دو فصل ادامه می بابد.
گزارش محتوا
در این فصول از میان شهرهای مختلف ایران، بیشتر از شهرهایی؛ چون گیلان ، قزوین، مازندران و مخصوصا تهران که مرکز ایران بوده، یاد کرده است به طوری که در فصل شانزدهم کتاب بحث مفصلی را درباره تهران و اطراف و اوضاعش ارائه داده است. در فصل هفدهم دید کلی خود را درباره ی ایران و مذهب رسمی آن بیان می دارد.وی علت و چگونگی تغییر آیین در ایران را چنین می شمارد: برخی از پادشاهان صفویه چون شاه عباس اول و دوم به افراد پول می دادند که مسلمان شوند. شاردن در سفرنامه خود می نویسد که شاه عباس به هر مرد یهودی ۴۰۰ فرانک و به هر زن ۳۰۰ فرانک می داد تا مسلمان شود و بدین ترتیب جمع بسیاری را مسلمان کرد. شاه عباس دوم نیز همین کار را در اثر مشورت با نخست وزیر خود محمد بیگ انجام داد.
← نقل جمعیت ایران
...