[ویکی نور] سفرنامه ابن بطوطه که نام اصلی آن «تحفة النّظار فی غرائب الأمصار و عجائب الأسفار» می باشد، گزارش سفر طولانی ابن بطوطه از زادگاه خویش به مکه مکرمه و پس از آن به سایر بلاد است.
کتاب؛ شامل دو مجلد می باشد که جلد اول دارای دیباچه مقدمه و متن و یاداشت های مترجم می باشد. جلد دوم نیز ادامه مباحث و یاداشت های مترجم در پایان این جلد قرار گرفته است.
ابن بطوطه از موطن و زادگاه خویش طنجه به تلمسان در الجزیره رفته و از آنجا به ملیانه، الجزیرة، قسنطینه، تونس، سوسه، صفاقس، طرابلس، اسکندریه، دمیاط، قاهره و آسوان رفته، سپس به قاهره بازگشت. پس از آن به فلسطین بیروت، طرابلس، حلب، انطاکیه، لازقیه، بعلبک و دمشق گام نهاد و از آنجا عازم مدینه و مکه شد. و سپس از راه بغداد و بصره با قافله عازم ایران شد و از آبادان و ماهشهر و شوشتر دیدن کرد. او به اصفهان و شیراز نیز سفر کرد و پس از آن به عراق بازگشت.
او مسافرت هایی به سواحل شرقی آفریقا و از آنجا به یمن، عدن ولگادیشو داشت و از آنجا راه ظفار، سواحل شرقی عربستان، عمان، خلیج فارس را در پیش گرفت تا به جزیره هرمز رسید. همچنین سفر به لارستان، جزیره کیش، بحرین، غزه، آسیای صغیر و قونیه در نسختین مرحله سفر ابن بطوطه جای دارند.
سفر به سوی شمال را دومین مرحله ابن بطوطه نوشته اند که خط سیر آن تا اندازه ای مبهم و آشفته به نظر می رسد. در این سفر ابن بطوطه از آسیای صغیر گذشت و پس از درنوردیدن سراسر شبه جزیره کریمه به جنوب روسیه رفت. چنین به نظر می رسد که وی تا سرزمین بلغارها در کنار رود ولگا نیز سفر کرده باشد. وی از طریق ولگا به خوارزم، بخارا نخشب سمرقند، بلخ، هرات، طوس، مشهد، سرخس، تربت حیدریه، نیشابور، بسطام، غزنه و کابل رفت. با سفر به پنجاب بخش دیگری از سفرنامۀ وی آغاز می شود. دیدار از دهلی و شاهدات او درباره هند در بخش دیگر از سفرنامه آمده است. او به جزایر مالدیو، جزیرة ملوک، سیلدن، بنگاله، شمال هند، چین گلان(کانتون) نیز سفر کرد.
کتاب؛ شامل دو مجلد می باشد که جلد اول دارای دیباچه مقدمه و متن و یاداشت های مترجم می باشد. جلد دوم نیز ادامه مباحث و یاداشت های مترجم در پایان این جلد قرار گرفته است.
ابن بطوطه از موطن و زادگاه خویش طنجه به تلمسان در الجزیره رفته و از آنجا به ملیانه، الجزیرة، قسنطینه، تونس، سوسه، صفاقس، طرابلس، اسکندریه، دمیاط، قاهره و آسوان رفته، سپس به قاهره بازگشت. پس از آن به فلسطین بیروت، طرابلس، حلب، انطاکیه، لازقیه، بعلبک و دمشق گام نهاد و از آنجا عازم مدینه و مکه شد. و سپس از راه بغداد و بصره با قافله عازم ایران شد و از آبادان و ماهشهر و شوشتر دیدن کرد. او به اصفهان و شیراز نیز سفر کرد و پس از آن به عراق بازگشت.
او مسافرت هایی به سواحل شرقی آفریقا و از آنجا به یمن، عدن ولگادیشو داشت و از آنجا راه ظفار، سواحل شرقی عربستان، عمان، خلیج فارس را در پیش گرفت تا به جزیره هرمز رسید. همچنین سفر به لارستان، جزیره کیش، بحرین، غزه، آسیای صغیر و قونیه در نسختین مرحله سفر ابن بطوطه جای دارند.
سفر به سوی شمال را دومین مرحله ابن بطوطه نوشته اند که خط سیر آن تا اندازه ای مبهم و آشفته به نظر می رسد. در این سفر ابن بطوطه از آسیای صغیر گذشت و پس از درنوردیدن سراسر شبه جزیره کریمه به جنوب روسیه رفت. چنین به نظر می رسد که وی تا سرزمین بلغارها در کنار رود ولگا نیز سفر کرده باشد. وی از طریق ولگا به خوارزم، بخارا نخشب سمرقند، بلخ، هرات، طوس، مشهد، سرخس، تربت حیدریه، نیشابور، بسطام، غزنه و کابل رفت. با سفر به پنجاب بخش دیگری از سفرنامۀ وی آغاز می شود. دیدار از دهلی و شاهدات او درباره هند در بخش دیگر از سفرنامه آمده است. او به جزایر مالدیو، جزیرة ملوک، سیلدن، بنگاله، شمال هند، چین گلان(کانتون) نیز سفر کرد.
wikinoor: سفرنامه_ابن_بطوطه/_ترجمه