سفرجل

لغت نامه دهخدا

سفرجل. [ س َ ف َ ج َ ] ( ع اِ ) آبی و میوه بهی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). میوه بهی که به و آبی نیز گویند. ( غیاث ). رجوع به تحفه حکیم مؤمن و اختیارات بدیعی و الفاظالادویه شود.

فرهنگ فارسی

بهی، درخت به، سفارج وسفارال جمع
(اسم ) آبی بهی جمع : سفارج سفارل . یا سفر جل هندی . به هندی یکی از گونه های درخت به است .

فرهنگ معین

(سَ فَ جَ ) [ ع . ] (اِ. ) به ، درختِ به .

فرهنگ عمید

۱. به.
۲. درخت به، بهی.

پیشنهاد کاربران

بپرس