"سفر به انتهای شب ( به فرانسوی: Voyage au bout de la nuit ) نخستین رمان لویی فردینان سلین ( ۱۸۹۴–۱۹۶۱ ) نویسنده فرانسوی است که در ۱۹۳۲ چاپ شد و داستان فردینان باردومو را تعریف می کند که در بین سال های جنگ جهانی اول تا دوم زندگی می کرد. او از روزهای جوانی خودش می گوید که بیشتر به ولگردی و خوشگذرانی گذشته است. این رمان تاحدودی داستان خود سلین است و اثری است نیمه - خودزندگی نامه و نیمه تخیلی. [ ۱] باردومو همانند سلین یک پزشک و فردی بداخلاق است. دیگران و رسم و رسوم جاری بین آنان را به دیده تحقیر می نگرد، همواره غرغر می کند و علاقه دارد حرفش را در قالب جملات قصار بیان کند. اسم او ( فردینان ) هم مشابه اسم نویسنده است. این داستان برنده جایزهٔ «نودو» شد. چارلز بوکوفسکی، شاعر و نویسندهٔ آمریکایی دربارهٔ این اثر می گوید: «سفر به انتهای شب بهترین کتابی ست که در دوهزار سال گذشته نوشته شده است. »
سفر به انتهای شب به قلم فرهاد غبرایی از فرانسه به فارسی ترجمه شده است. برطبق تحقیقات فرهاد غبرایی که در مقدمه ترجمه سفر به انتهای شب نیز آمده، اولین بار نام این کتاب از زبان آل احمد و در کتاب ارزیابی شتابزده آمده است. [ ۲]
سلین نوشتن این نخستین رمان خود را در سال ۱۹۲۹ شروع کرد که به عنوان پزشک در یک درمانگاه عمومی در منطقه ای کارگرنشین در حومهٔ پاریس کار می کرد. این رمان مجموعه ای از تجربه های او از سواره نظام بودن در جنگ جهانی اول، کارمندی یک شرکت جنگلداری فرانسوی در افریقا، سفرش در ۱۹۲۵ به امریکا به عنوان یک افسر بهداشت و پزشکی در پاریس است. او اثر خود را در ۱۹۳۱ به پایان برد و پیش از آنکه انتشارات دونوئل و استیل آن را بپذیرد و به چاپ برساند، برای دو انتشارات خرد و انتشارات بزرگ گالیمار نیز فرستاده بود. سفر به انتهای شب در اکتبر ۱۹۳۲ منتشر شد.
عنوان این اثر برگرفته از بند اول شعریست منسوب نویسنده ای از گارد سوئیس ( ۱۷۹۳ ) که از ترجمهٔ فرانسهٔ آن گرفته شده است:
«Notre vie est un voyage / Dans l'Hiver et dans la Nuit / Nous cherchons notre passage / Dans le Ciel où rien ne luit»
( زندگی ما سفریست/ در دل زمستان و در دل شب/ ما در جستجوی راه عبور خود هستیم/ در دل آسمانی که هیچ چیز در آن نمی درخشد )
جلال آل احمد در کتاب ارزیابی شتابزده ضمن رد تأثیرپذیری از رمان بیگانه در نوشتن رمان مدیر مدرسه، اثر خود را برگرفته از رمان سفر به نهایت شب می داند.
سفر به انتهای شب به قلم فرهاد غبرایی از فرانسه به فارسی ترجمه شده است. برطبق تحقیقات فرهاد غبرایی که در مقدمه ترجمه سفر به انتهای شب نیز آمده، اولین بار نام این کتاب از زبان آل احمد و در کتاب ارزیابی شتابزده آمده است. [ ۲]
سلین نوشتن این نخستین رمان خود را در سال ۱۹۲۹ شروع کرد که به عنوان پزشک در یک درمانگاه عمومی در منطقه ای کارگرنشین در حومهٔ پاریس کار می کرد. این رمان مجموعه ای از تجربه های او از سواره نظام بودن در جنگ جهانی اول، کارمندی یک شرکت جنگلداری فرانسوی در افریقا، سفرش در ۱۹۲۵ به امریکا به عنوان یک افسر بهداشت و پزشکی در پاریس است. او اثر خود را در ۱۹۳۱ به پایان برد و پیش از آنکه انتشارات دونوئل و استیل آن را بپذیرد و به چاپ برساند، برای دو انتشارات خرد و انتشارات بزرگ گالیمار نیز فرستاده بود. سفر به انتهای شب در اکتبر ۱۹۳۲ منتشر شد.
عنوان این اثر برگرفته از بند اول شعریست منسوب نویسنده ای از گارد سوئیس ( ۱۷۹۳ ) که از ترجمهٔ فرانسهٔ آن گرفته شده است:
«Notre vie est un voyage / Dans l'Hiver et dans la Nuit / Nous cherchons notre passage / Dans le Ciel où rien ne luit»
( زندگی ما سفریست/ در دل زمستان و در دل شب/ ما در جستجوی راه عبور خود هستیم/ در دل آسمانی که هیچ چیز در آن نمی درخشد )
جلال آل احمد در کتاب ارزیابی شتابزده ضمن رد تأثیرپذیری از رمان بیگانه در نوشتن رمان مدیر مدرسه، اثر خود را برگرفته از رمان سفر به نهایت شب می داند.
wiki: سفر به انتهای شب
سفر به انتهای شب (فیلم). «سفر به انتهای شب» ( انگلیسی: Journey to the End of the Night ) فیلمی از اریک ایسن محصول سال ۲۰۰۶ است. از بازیگران آن می توان به برندن فریزر، مس دف، آلیس براگا، اسکات گلن، و کاتالینا ساندینو مورنو اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: سفر به انتهای شب (فیلم)