سفت گر. [ س ُ گ َ ] ( ص مرکب ) ( از: سفت «سفتن » + گر، پسوند شغل و مبالغه ). ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). شخصی را گویند که مروارید و مرجان و امثال سوراخ میکند. ( برهان ) ( انجمن آرای ناصری ).
