سِفارْدی (Sephardi)
(یا: صفاردی) تبار یهودیان اخراج شده از اسپانیا و پرتغال در قرن ۱۵ م، یا تبار یهودیانی ملقب به مارانوس که در دورۀ تفتیش عقاید به مسیحیت گرویدند. بسیاری از این یهودیان در شمال افریقا و کشورهای مدیترانه ای و کشورهایی مانند هلند، انگلستان و مهاجرنشین های هلندی در امریکا اسکان یافتند. سفاردی ها به زبان لادینو، گویشی رومیایی متعلق به قرن ۱۵ م، و همچنین به زبان عبری سخن می گویند.
(یا: صفاردی) تبار یهودیان اخراج شده از اسپانیا و پرتغال در قرن ۱۵ م، یا تبار یهودیانی ملقب به مارانوس که در دورۀ تفتیش عقاید به مسیحیت گرویدند. بسیاری از این یهودیان در شمال افریقا و کشورهای مدیترانه ای و کشورهایی مانند هلند، انگلستان و مهاجرنشین های هلندی در امریکا اسکان یافتند. سفاردی ها به زبان لادینو، گویشی رومیایی متعلق به قرن ۱۵ م، و همچنین به زبان عبری سخن می گویند.
wikijoo: سفاردی