سغبین. [ س َ] ( معرب ، اِ ) به لغت یونانی نوعی از صمغ باشد که بیرون آن سفید و درونش بسرخی مایل است و برعکس نیز گفته اند. ( آنندراج ) ( برهان ). سکبینج بپارسی سغبین است. ( ذخیره خوارزمشاهی ). سکبینج. ( تحفه حکیم مؤمن ).
