سعیدی، ابوالقاسم (اراک ۱۳۰۵ ش)
نقاش ایرانی. اغلب نقش اشیا، ازجمله گل و گلدان، یا منظره نقاشی می کند. آثارش را «یادگاری» می داند، و برگ پشت پرده هایش از این نگرش او نشان دارد. سادگی گنگ آثار او بسیار تفکربرانگیز است. در نقاشی های خود به بیان فضایی خاص، لحظه ای معلّق، یا لبخندی خاموش تمایل دارد. در جوانی در فرانسه به سر برد، و در مدرسۀ هنرهای زیبای پاریس (بوزار) درس خواند. از ۱۳۵۹ش در فرانسه و سان فرانسیسکو اقامت گزید. برخی از آثارش در بانک صادرات لندن؛ دانشگاه شیراز؛ فرودگاه تهران؛ تالار وحدت؛ کامپیوترلند، سان فرانسیسکو؛ و موزۀ هنرهای معاصر تهران موجودند. جایزۀ «نقاشی جوان» (پاریس ۱۹۵۹)، جایزۀ بی ینال تهران (۱۳۳۹ و ۱۳۴۵ ش) و جایزۀ مونت کارلو (۱۹۹۳) را دریافت کرد.
نقاش ایرانی. اغلب نقش اشیا، ازجمله گل و گلدان، یا منظره نقاشی می کند. آثارش را «یادگاری» می داند، و برگ پشت پرده هایش از این نگرش او نشان دارد. سادگی گنگ آثار او بسیار تفکربرانگیز است. در نقاشی های خود به بیان فضایی خاص، لحظه ای معلّق، یا لبخندی خاموش تمایل دارد. در جوانی در فرانسه به سر برد، و در مدرسۀ هنرهای زیبای پاریس (بوزار) درس خواند. از ۱۳۵۹ش در فرانسه و سان فرانسیسکو اقامت گزید. برخی از آثارش در بانک صادرات لندن؛ دانشگاه شیراز؛ فرودگاه تهران؛ تالار وحدت؛ کامپیوترلند، سان فرانسیسکو؛ و موزۀ هنرهای معاصر تهران موجودند. جایزۀ «نقاشی جوان» (پاریس ۱۹۵۹)، جایزۀ بی ینال تهران (۱۳۳۹ و ۱۳۴۵ ش) و جایزۀ مونت کارلو (۱۹۹۳) را دریافت کرد.
wikijoo: سعیدی،_ابوالقاسم_(اراک_۱۳۰۵_ش)