[ویکی فقه] شرح زندگی دکتر نفیسی در واقع شرح تاریخ و مرحله گذار از طب سنتی به پزشکی مدرن در ایران است.
زمانی که او متولد می شود و رشد می یابد، درست مقارن اوایل حکومت رضا شاه است که پزشکی مدرن تازه در ایران پا می گیرد. مدرسه طب به دانشکده پزشکی تغییر نام می یابد و ایران گام های بلندی را در جهت تربیت پزشکان جوان برمی دارد. درست در دو دهه اول قرن بیستم میلادی است که این تغییر و تحولات در جامعه ابعاد گسترده تری می یابد.
پیشینه خانوادگی
سعید نفیسی خود درباره خانواده اش چنین می گوید: «پدرم دکتر علی اکبر نفیسی ناظم الاطباء که از پزشکان معروف روزگار خود بود، در ۱۲۶۳ق در کرمان ولادت یافت تا ۱۹ سالگی در آن شهر می زیست.مدرسه دارالفنون را در ۱۲۶۸ در تهران تاسیس کردند و مهم ترین رشته ای که در آن تدریس می کردند، طب جدید بود.در ۱۲۸۲ از تهران به همه فرمانروایان ولایت دستور دادند که از هر شهری جوانانی از خاندان های دانشمندان را که شایسته دانش اندوزی در این مدرسه باشد، به تهران بفرستد.محمد اسماعیل خان وکیل الملک نوری، حکمران معروف کرمان پدرم را برای همین کار به تهران فرستاد و وی دوره طب دارالفنون را در چهار سال به پایان رساند.» خانواده پدری او تا یازده پشت همه پزشک بودند و نیای یازدهمش حکیم برهان الدین نفیس بن عوض بن حکیم کرمانی، صاحب تالیفات عدیده در طب که برخی از آنها تا روزی که طب قدیم در ایران تدریس می شد جزو کتب درسی بود.
کارنامه
تحصیلات سه ساله ابتدایی را در مدرسه شرف، یکی از نخستین مدارس جدید که پدرش تاسیس کرده بود، گذراند و تحصیلات متوسطه را در مدرسه علمیه، یگانه مدرسه ای که دوره متوسطه داشت، در اواخر بهار سال ۱۲۸۸، در تهران به پایان رسانید.تازه به پانزده سالگی قدم نهاده بود که برادر بزرگترش، دکتر اکبر مؤدب نفیسی، در سفری که در سال ۱۳۲۷ به اروپا می رفت، او را برای ادامه تحصیل با خود به آنجا برد.نفیسی که زبان فرانسه را سه سال در مدرسه علمیه فراگرفته و اندکی می دانست، تحصیلات خود را در شهر نوشاتل سویس و دانشگاه پاریس انجام داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت و ابتدا به تدریس زبان فرانسه در دبیرستان های تهران پرداخت و بعد در وزارت فلاحت و تجارت و فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۳۰۸ش از طرف وزارت فرهنگ به تدریس در دانشکده حقوق و ادبیات منصوب شد و سال ها در سمت استادی دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت. ناگفته نماند که وی با پری مرز خانم دختر انتخاب الملک فرزاد ازدواج کرد، که فرزندان او دو پسر و دو دختر می باشند. وی از پرکارترین و معروف ترین نویسندگان این عصر است که تالیفات او به ۲۵۰ کتاب و رساله می رسد و تعداد مقالاتش از ۱۰۰۰ فقره افزونتر است.
فعالیت ها
...
زمانی که او متولد می شود و رشد می یابد، درست مقارن اوایل حکومت رضا شاه است که پزشکی مدرن تازه در ایران پا می گیرد. مدرسه طب به دانشکده پزشکی تغییر نام می یابد و ایران گام های بلندی را در جهت تربیت پزشکان جوان برمی دارد. درست در دو دهه اول قرن بیستم میلادی است که این تغییر و تحولات در جامعه ابعاد گسترده تری می یابد.
پیشینه خانوادگی
سعید نفیسی خود درباره خانواده اش چنین می گوید: «پدرم دکتر علی اکبر نفیسی ناظم الاطباء که از پزشکان معروف روزگار خود بود، در ۱۲۶۳ق در کرمان ولادت یافت تا ۱۹ سالگی در آن شهر می زیست.مدرسه دارالفنون را در ۱۲۶۸ در تهران تاسیس کردند و مهم ترین رشته ای که در آن تدریس می کردند، طب جدید بود.در ۱۲۸۲ از تهران به همه فرمانروایان ولایت دستور دادند که از هر شهری جوانانی از خاندان های دانشمندان را که شایسته دانش اندوزی در این مدرسه باشد، به تهران بفرستد.محمد اسماعیل خان وکیل الملک نوری، حکمران معروف کرمان پدرم را برای همین کار به تهران فرستاد و وی دوره طب دارالفنون را در چهار سال به پایان رساند.» خانواده پدری او تا یازده پشت همه پزشک بودند و نیای یازدهمش حکیم برهان الدین نفیس بن عوض بن حکیم کرمانی، صاحب تالیفات عدیده در طب که برخی از آنها تا روزی که طب قدیم در ایران تدریس می شد جزو کتب درسی بود.
کارنامه
تحصیلات سه ساله ابتدایی را در مدرسه شرف، یکی از نخستین مدارس جدید که پدرش تاسیس کرده بود، گذراند و تحصیلات متوسطه را در مدرسه علمیه، یگانه مدرسه ای که دوره متوسطه داشت، در اواخر بهار سال ۱۲۸۸، در تهران به پایان رسانید.تازه به پانزده سالگی قدم نهاده بود که برادر بزرگترش، دکتر اکبر مؤدب نفیسی، در سفری که در سال ۱۳۲۷ به اروپا می رفت، او را برای ادامه تحصیل با خود به آنجا برد.نفیسی که زبان فرانسه را سه سال در مدرسه علمیه فراگرفته و اندکی می دانست، تحصیلات خود را در شهر نوشاتل سویس و دانشگاه پاریس انجام داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت و ابتدا به تدریس زبان فرانسه در دبیرستان های تهران پرداخت و بعد در وزارت فلاحت و تجارت و فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۳۰۸ش از طرف وزارت فرهنگ به تدریس در دانشکده حقوق و ادبیات منصوب شد و سال ها در سمت استادی دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت. ناگفته نماند که وی با پری مرز خانم دختر انتخاب الملک فرزاد ازدواج کرد، که فرزندان او دو پسر و دو دختر می باشند. وی از پرکارترین و معروف ترین نویسندگان این عصر است که تالیفات او به ۲۵۰ کتاب و رساله می رسد و تعداد مقالاتش از ۱۰۰۰ فقره افزونتر است.
فعالیت ها
...
wikifeqh: سعید_نفیسی
[ویکی فقه] سعید نفیسی (کتاب). استاد سعید نفیسی از برجسته ترین نویسندگان و ادبای معاصر ایران است که در سال ۱۲۷۴ ش در خانواده ای ادیب و اهل علم به دنیا آمد.
پدرش میرزا علی اکبر خان ناظم الاطباء و برادر بزرگترش مودب الدوله از پزشکان فاضل و ادب دوست زمان خود بودند و سعید در دامان پدر و برادر خود رشد و نمو یافت. وی پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به اروپا فرستاده شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه های سوئیس و فرانسه ادامه داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان های تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فلاحت و تجارت مشغول خدمت شد. در سال ۱۳۱۳ ش پس از تاسیس دانشگاه تهران به سمت استادی این دانشگاه برگزیده شد و به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. وی یکی از فاضل ترین دانشمندان و محققان ایرانی بود که در طول عمر خود به طور پیوسته به تحقیق، ترجمه و تالیف پرداخت. وی در سال ۱۳۴۵ ش در تهران درگذشت. مهم ترین آثار این استاد عبارتند از: بابک خرمدین، احوال و اشعار رودکی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، جستجو در احوال و اشعار فریدالدین عطار ، شاهکارهای نثر معاصر فارسی، روزگار ابن سینا، زندگی و کار و اندیشه پورسینا، خاندان طاهریان، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر، تاریخ اجتماعی ایران از انقراض ساسانیان تا انقراض امویان، مسیحیت در ایران، سرچشمه تصوف، آخرین یادگار نادر، ستارگان سیاه، نیمه راه بهشت ، ماه نخشب، فرنگیس و سایر آثار وی. همچنین از نفیسی آثار زیادی به تصحیح و ترجمه به یادگار مانده است که در این جا مجال ذکر همه آنها نیست.
منبع
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
پدرش میرزا علی اکبر خان ناظم الاطباء و برادر بزرگترش مودب الدوله از پزشکان فاضل و ادب دوست زمان خود بودند و سعید در دامان پدر و برادر خود رشد و نمو یافت. وی پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به اروپا فرستاده شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه های سوئیس و فرانسه ادامه داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان های تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فلاحت و تجارت مشغول خدمت شد. در سال ۱۳۱۳ ش پس از تاسیس دانشگاه تهران به سمت استادی این دانشگاه برگزیده شد و به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. وی یکی از فاضل ترین دانشمندان و محققان ایرانی بود که در طول عمر خود به طور پیوسته به تحقیق، ترجمه و تالیف پرداخت. وی در سال ۱۳۴۵ ش در تهران درگذشت. مهم ترین آثار این استاد عبارتند از: بابک خرمدین، احوال و اشعار رودکی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، جستجو در احوال و اشعار فریدالدین عطار ، شاهکارهای نثر معاصر فارسی، روزگار ابن سینا، زندگی و کار و اندیشه پورسینا، خاندان طاهریان، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر، تاریخ اجتماعی ایران از انقراض ساسانیان تا انقراض امویان، مسیحیت در ایران، سرچشمه تصوف، آخرین یادگار نادر، ستارگان سیاه، نیمه راه بهشت ، ماه نخشب، فرنگیس و سایر آثار وی. همچنین از نفیسی آثار زیادی به تصحیح و ترجمه به یادگار مانده است که در این جا مجال ذکر همه آنها نیست.
منبع
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh: سعید_نفیسی_(کتاب)