سعید لیلاز مهرآبادی، استاد دانشگاه، روزنامه نگار و تحلیل گر اقتصادی است. وی استاد گروه تاریخ دانشگاه شهید بهشتی و سردبیر روزنامه توقیف شده سرمایه بود. آخرین سمت اجرای وی قائم مقام مدیرعامل ایران خودرو دیزل در امور بازاریابی و فروش بود و پیش تر نیز مدیرعامل سبلان خودرو مایوان بود.
... [مشاهده متن کامل]
لیلاز در سال ۱۳۶۶ و در ۲۴ سالگی روزنامه نگاری را در روزنامه اطلاعات آغاز کرد ولی پیش تر از آن، مقالاتی برای این روزنامه فرستاده بود. پدر او در سال های پیش از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ روزنامه نگار بود و در رسانه های همچون روزنامه آتش کار می کرده و دیدگاه های لیبرال داشته است.
او مدتی را سردبیر روزنامه سرمایه بود. او همچنین قائم مقام ایران خودرو دیزل و پیش تر مدیرعامل سبلان خودرو مایوان بوده است.
لیاز فردای انتخابات ریاست جمهوری دهم در مصاحبه ای نتیجهٔ رسمی انتخابات را انتخاب تاریخی رهبر توصیف کرد. کمتر از یک هفته بعد از این مصاحبه، وی دستگیر شد. لیلاز در دادگاه معروف به متهمان پرونده کودتای مخملی محاکمه شد. اتهامات وی «فعالیت تبلیغی علیه نظام، نگهداری اسناد طبقه بندی شده و ارتباط با بیگانگان» بود. دادگاه همچنین مقاله های اقتصادی لیلاز در دهه ۱۳۸۰ را مبنای اتهام دیگری قرار داده و از این بابت وی را به یک سال زندان محکوم کرده است. وی به خاطر شرکت در راهپیمایی ۲۵ خرداد نیز به یک سال حبس محکوم شده است. به گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل مدافع وی، دادگاه سخنان لیلاز را به عنوان توهین به مسئولان تلقی کرده و بر مبنای این اتهام، وی را به دو سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است.
او در مجموع به نه سال زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به شش سال کاهش یافت و در تیر ۱۳۹۲ نیز با توقف حکمش، آزاد شد.
پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ و به دنبال پیروزی حسن روحانی، سعید لیلاز با انتشار یادداشتی تحت عنوان فرصت بی نظیر تاریخی اعلام کرد: «پیروزی آقای حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می تواند به خوبی نشان دهنده این واقعیت باشد که پس از تجربه هشت ساله دولت منتهی الیه جناح چپ و بعد از آن تجربه هشت ساله منتهی الیه جناح راست، شاهد به وجود آمدن نوعی گرایش و تمایل در ملت ایران به مرکزگرایی و اعتدال گرایی هستیم. »
... [مشاهده متن کامل]
لیلاز در سال ۱۳۶۶ و در ۲۴ سالگی روزنامه نگاری را در روزنامه اطلاعات آغاز کرد ولی پیش تر از آن، مقالاتی برای این روزنامه فرستاده بود. پدر او در سال های پیش از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ روزنامه نگار بود و در رسانه های همچون روزنامه آتش کار می کرده و دیدگاه های لیبرال داشته است.
او مدتی را سردبیر روزنامه سرمایه بود. او همچنین قائم مقام ایران خودرو دیزل و پیش تر مدیرعامل سبلان خودرو مایوان بوده است.
لیاز فردای انتخابات ریاست جمهوری دهم در مصاحبه ای نتیجهٔ رسمی انتخابات را انتخاب تاریخی رهبر توصیف کرد. کمتر از یک هفته بعد از این مصاحبه، وی دستگیر شد. لیلاز در دادگاه معروف به متهمان پرونده کودتای مخملی محاکمه شد. اتهامات وی «فعالیت تبلیغی علیه نظام، نگهداری اسناد طبقه بندی شده و ارتباط با بیگانگان» بود. دادگاه همچنین مقاله های اقتصادی لیلاز در دهه ۱۳۸۰ را مبنای اتهام دیگری قرار داده و از این بابت وی را به یک سال زندان محکوم کرده است. وی به خاطر شرکت در راهپیمایی ۲۵ خرداد نیز به یک سال حبس محکوم شده است. به گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل مدافع وی، دادگاه سخنان لیلاز را به عنوان توهین به مسئولان تلقی کرده و بر مبنای این اتهام، وی را به دو سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است.
او در مجموع به نه سال زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به شش سال کاهش یافت و در تیر ۱۳۹۲ نیز با توقف حکمش، آزاد شد.
پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ و به دنبال پیروزی حسن روحانی، سعید لیلاز با انتشار یادداشتی تحت عنوان فرصت بی نظیر تاریخی اعلام کرد: «پیروزی آقای حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می تواند به خوبی نشان دهنده این واقعیت باشد که پس از تجربه هشت ساله دولت منتهی الیه جناح چپ و بعد از آن تجربه هشت ساله منتهی الیه جناح راست، شاهد به وجود آمدن نوعی گرایش و تمایل در ملت ایران به مرکزگرایی و اعتدال گرایی هستیم. »
