سعید بن هبهالله

[ویکی نور] «ابوالحسن سعید بن هبةالله بن حسین» از بزرگترین اطبای قرن پنجم هجری است. وی در سال 436ق (1045م) در بغداد دیده به جهان گشود و در همان شهر تا پایان عمر زندگی نمود.
از اساتید او می توان به ابوعلاء بن تلمیذ، ابوالفضل کتیفات و عبدان کاتب اشاره نمود. روزگار زندگی او مصادف با روزگار سلطنت المقتدی بامر الله (467ق- 478ق) و فرزندش المستظهر (478ق- 512) بود که وی در دستگاه این دو خلیفه عباسی، به خدمت مشغول بوده است و مدتی نیز سرپرستی بیمارستان عضدی بغداد به او واگذار شده بود. از محضر اطبای بسیاری بهره بردند که می توان به افراد اشاره کرد:
1. ابوابرکات هبةالله ملکا بغدادی (470ق- 570ق).
2. یحیی بن عیسی بن جزله (متوفی 493 ق)
3. امین الدوله ابن التلمیذ (465ق - 560ق).
4. عبدالوهاب نیشابوری: وی نگاشته های استادش سعید بن هبة الله را به خراسان برد.