سعید بن تیمور ( زاده ۱۳ اوت ۱۹۱۰ – درگذشته ۱۹ اکتبر ۱۹۷۲ ) ، سیزدهمین سلطان کشور پادشاهی عمان بود. سلطنت وی در ۱۰ فوریه ۱۹۳۲ با کناره گیری تیمور بن فیصل آغاز شد و در ۲۳ ژوئیه ۱۹۷۰ از سوی پسرش قابوس بن سعید در جریان یک کودتای آرام از اریکه قدرت به زیر کشیده شد. دوران حکومت وی استبدادی ترین و مرتجع ترین حکومت در جهان معاصر بود.
... [مشاهده متن کامل]
سعید آلبوسعیدی به سال ۱۹۰۶ میلادی زاده شد. وی یازدهمین فرد در زنجیره مستقیم سلاطین خاندان آل سعید است. او مراحل تعلیم خود در مسقط آغاز نمود، و سپس در بغداد و هند ادامه داد، و در سال ۱۹۳۲ میلادی برجای پدرش بر مسند حکم نشست. مدت ۳۸ سال در حکمرانی عمان گذرانید. در دوران حکم ایشان اولین اتفاقیه تجارتی وکشتیرانی بین سلطنت عمان و دولت انگلستان و پیمان دوستی بین هند وعمان امضاء گردید. همچنین جزیره الحلانیات از تحت حکم انگلیس به زیر نفوذ دولت عمان برگردانده شد.
به عقیده وی تجددطلبی مناسب حال عمانیان نبود. وی با مظاهر تمدن جدید مخالف بود. تنها بیمارستان عمان به وسیله مبلغین مسیحی کلیسای آمریکا اداره می شد. تا سال ۱۹۷۰ هفتاد و پنج درصد کودکان فوت می کردند. تراخم، بیماریهای آمیزشی و سو تغذیه گسترش پیدا کرده بود. فقط سه مدرسه و ۱۰ کیلومتر جاده آسفالته در کشور وجود داشت. هیچ محصلی حق نداشت از کلاس ششم بالاتر برود. کودکان و دختران از هرگونه تعلیم و تربیت محروم بودند و در مجموع ۵ درصد از کل جمعیت قادر به خواندن و نوشتن بودند.
در سال ۱۹۶۵ استان ظفار با حمایت جمهوری خلق چین و دولت های ملی گرای عرب دست به شورش زد. که پس از آن در سال ۱۹۶۶ وی مورد سوءقصد واقع شد. این قضایا تأثیر زیادی بر وی گذاشت و باعث شد که در ادارهٔ کشور هرچه بیشتر دمدمی مزاج شود. پس از آن در رژیم او کشیدن سیگار در ملأ عام، فوتبال و والیبال، پوشیدن کفش و شلوار، عینک به چشم گذاشتن، برق، ورود دارو، غذا خوردن در ملأ عام و صحبت کردن بیش از پانزده دقیقه قدغن بود. هیچ کس از پارانویای سلطان درامان نبود. حتی پسرش قابوس که در کاخ سلطان در صلاله تحت بازداشت خانگی بود.
... [مشاهده متن کامل]
سعید آلبوسعیدی به سال ۱۹۰۶ میلادی زاده شد. وی یازدهمین فرد در زنجیره مستقیم سلاطین خاندان آل سعید است. او مراحل تعلیم خود در مسقط آغاز نمود، و سپس در بغداد و هند ادامه داد، و در سال ۱۹۳۲ میلادی برجای پدرش بر مسند حکم نشست. مدت ۳۸ سال در حکمرانی عمان گذرانید. در دوران حکم ایشان اولین اتفاقیه تجارتی وکشتیرانی بین سلطنت عمان و دولت انگلستان و پیمان دوستی بین هند وعمان امضاء گردید. همچنین جزیره الحلانیات از تحت حکم انگلیس به زیر نفوذ دولت عمان برگردانده شد.
به عقیده وی تجددطلبی مناسب حال عمانیان نبود. وی با مظاهر تمدن جدید مخالف بود. تنها بیمارستان عمان به وسیله مبلغین مسیحی کلیسای آمریکا اداره می شد. تا سال ۱۹۷۰ هفتاد و پنج درصد کودکان فوت می کردند. تراخم، بیماریهای آمیزشی و سو تغذیه گسترش پیدا کرده بود. فقط سه مدرسه و ۱۰ کیلومتر جاده آسفالته در کشور وجود داشت. هیچ محصلی حق نداشت از کلاس ششم بالاتر برود. کودکان و دختران از هرگونه تعلیم و تربیت محروم بودند و در مجموع ۵ درصد از کل جمعیت قادر به خواندن و نوشتن بودند.
در سال ۱۹۶۵ استان ظفار با حمایت جمهوری خلق چین و دولت های ملی گرای عرب دست به شورش زد. که پس از آن در سال ۱۹۶۶ وی مورد سوءقصد واقع شد. این قضایا تأثیر زیادی بر وی گذاشت و باعث شد که در ادارهٔ کشور هرچه بیشتر دمدمی مزاج شود. پس از آن در رژیم او کشیدن سیگار در ملأ عام، فوتبال و والیبال، پوشیدن کفش و شلوار، عینک به چشم گذاشتن، برق، ورود دارو، غذا خوردن در ملأ عام و صحبت کردن بیش از پانزده دقیقه قدغن بود. هیچ کس از پارانویای سلطان درامان نبود. حتی پسرش قابوس که در کاخ سلطان در صلاله تحت بازداشت خانگی بود.
