سعواء

لغت نامه دهخدا

سعواء. [ س ِع ْ ] ( ع ص ، اِ ) زن پلیدزبان بیرون آینده از شوی بفدا. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران