سعدالدین تفتازانی. [ س َ دُدْ دی ن ِ ت َ ] ( اِخ ) مسعود عمربن عبداﷲ التفتازانی. همه او را استاد کل و سرآمد فضلای ابنای بشر می شمارند. از مؤلفات وی شانزده مجلد نام میبرند. وی در قریه تفتازان نزدیک فسادر خراسان سال 722 هَ.ق. متولد گردید و گویند: نخستین تألیف وی شرحی است که بر تصریف زنجانی نگاشته وآن را در شانزده سالگی تألیف نموده است. وی در شهر سرخس مدفون است. او را پسری باقیمانده موسوم به مولانا محمد تفتازانی. رجوع به تاریخ ادبیات ادوارد براون ج 3 صص 373 - 375 و رجوع به تفتازانی سعدالدین شود.
