سعد بن حارث خزاعی

[ویکی شیعه] سَعْد بن حارث خُزاعی(شهادت ۶۱ق) از شهدای کربلا. وی از کارگزاران امام علی (ع) و یاران امام حسن(ع) بود که روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید.
سعد، غلام حضرت علی بن ابی طالب(ع) و مدتی والی آذربایجان و در کوفه فرمانده شُرطة الخَمیس بوده است. مشخص نیست در چه زمانی، سعد این مسئولیت را برعهده داشته اما این نکته از کتب تاریخی استفاده می شود که او نیز همچون قنبر از ملازمان آن حضرت بوده و امام(ع) او را به کارهای مختلف حکومتی می گمارده است؛ از جمله سعد به عنوان بازرس، به منطقه تحت فرمان زیاد بن ابیه رفته و با وی درگیری لفظی هم داشته است. همچنین در جریان خیانت یزید بن حجیه، کارگزار ری، امام علی(ع) یزید را زندانی و سعد را مأمور مراقبت از وی کرد.
پس از شهادت امیرالمؤمنین علی(ع) در ۴۰ق، از ملازمان امام حسن(ع) و پس از ایشان ملازم امام حسین(ع) بود و از مدینه به مکه سپس تا کربلا، در رکاب ایشان بود و در روز عاشورا رشادت هایی از خود نشان داد.