سطح نشین ای دی ام اسکیاپارلی[ ۲] ( به انگلیسی: Schiaparelli EDM lander ) یک سطح نشین مریخ، ساخته آژانس فضایی اروپا بود که در مأموریت خود موفق نشد. ای دی ام در نام این سطح نشین کوتاه شده عبارتی است به معنای «مدول نمایش دهنده ورود، پایین روی و فرود».
این سطح نشین بخشی از پروژهٔ گستردهٔ اگزومارس یا ( دگرزیست شناسی مریخ ) است. [ ۳] که در ایتالیا، و با هدف بهبود و ارائهٔ فناوری فرود بر سطح مریخ به آژانس فضایی اروپا ( ایسا ) و روس کاسموس روسیه ساخته شد. [ ۴]
اسکیاپارلی، همزمان و همراه با مدارگرد ردیاب گاز اگزومارس ( TGO تی جی اُ ) در ۱۴ مارس ۲۰۱۶ راه اندازی شد و در تاریخ ۱۹ اکتبر سال ۲۰۱۶ برنامهٔ از پیش تعیین شدهٔ خود را برای فرود بر سطح مریخ آغاز کرد. این کاوشگر سطح نشین با یک باتری الکتریکی غیرقابل شارژ با قدرت کافی برای ۲ تا ۸ زمان خورشیدی ( روز مریخ ) مجهز بود.
پس از یک کروز ۷ ماهه، اسکیاپارلی در ۱۶ اکتبر سال ۲۰۱۶، , [ ۵] از مدارگرد خود؛ سه روز پیش از آن که به مریخ برسد، و در فلاته نیم روز مریخ در ۱۹ اکتبر سال ۲۰۱۶ فرود آید، جدا شد. اسکیاپارلی از یک سپر حرارتی، چتر نجات و موشک های ترمزی برای کاهش سرعت فرود خود استفاده می کرد. در همین حال، مدارگرد ( TGO تی جی اُ ) نیز به مدار مریخ وارد شده و آن را برای چند ماه مانورهای لازم برای تنظیم سرعت و مدار خود، و شروع فعالیت های علمی اصلی در اواخر سال ۲۰۱۷ دور می زند. [ ۶] مدارگرد ( TGO تی جی اُ ) به کار خود به عنوان یک ماهوارهٔ رله برای فرود آمدن ماموریت های آینده تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داد. [ ۷]
اسکیاپارلی، ایسا و روس کاسموس را با ارائهٔ تکنیک مورد نیاز برای فرود بر سطح مریخ امکان استفادهٔ کامل از سامانه کنترل جهت گیری و سرعت به زمین نشستن را فراهم می آورد. این فناوری ها برای انجام مأموریت مریخ نورد اگزومارس در ۲۰۲۰ کلیدی هستند. [ ۸]
نام این فرودگرکاوشگر به ستاره شناس ایتالیایی سدهٔ ۱۹ جووانی اسکیاپارلی اشاره دارد، او به ارائهٔ بهترین تعریف برای توصیف ویژگی های سطح مریخ شناخته شده است. او همچنین نخستین اخترشناسی است که ارتباط بین پس مانده های دنباله دارها و باران شهاب سنگهای سالانه را مشخص کرد. [ ۳]
کاوشگر اسکیاپارلی سه روز قبل از ورود به مریخ، در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶، سه روز قبل از ورود به مریخ، با ورود به جو با سرعت ۲۱٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت ( ۱۳٬۰۰۰ مایل در ساعت؛ ۵٫۸ کیلومتر / ثانیه ) . [ ۹] از مدارگرد حامل خود ردیاب گاز اگزومارس جدا شد. پس از کاهش سرعت ورود اولیه با گذر از جو سیاره، ماژول قرار بود که با بکارگیری چتر نجات و با استفاده از یک سامانه هدایت حلقه بسته ( بازخورد ) ، هدایت و سامانه کنترلی که بر اساس یک حسگر ارتفاع سنج رادار داپلر کار می کند، و اندازه گیری و سنجش داده ها با سامانه های سنجشی که همراه دارد، برنامهٔ فرود خود را به پایان برساند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سطح نشین بخشی از پروژهٔ گستردهٔ اگزومارس یا ( دگرزیست شناسی مریخ ) است. [ ۳] که در ایتالیا، و با هدف بهبود و ارائهٔ فناوری فرود بر سطح مریخ به آژانس فضایی اروپا ( ایسا ) و روس کاسموس روسیه ساخته شد. [ ۴]
اسکیاپارلی، همزمان و همراه با مدارگرد ردیاب گاز اگزومارس ( TGO تی جی اُ ) در ۱۴ مارس ۲۰۱۶ راه اندازی شد و در تاریخ ۱۹ اکتبر سال ۲۰۱۶ برنامهٔ از پیش تعیین شدهٔ خود را برای فرود بر سطح مریخ آغاز کرد. این کاوشگر سطح نشین با یک باتری الکتریکی غیرقابل شارژ با قدرت کافی برای ۲ تا ۸ زمان خورشیدی ( روز مریخ ) مجهز بود.
پس از یک کروز ۷ ماهه، اسکیاپارلی در ۱۶ اکتبر سال ۲۰۱۶، , [ ۵] از مدارگرد خود؛ سه روز پیش از آن که به مریخ برسد، و در فلاته نیم روز مریخ در ۱۹ اکتبر سال ۲۰۱۶ فرود آید، جدا شد. اسکیاپارلی از یک سپر حرارتی، چتر نجات و موشک های ترمزی برای کاهش سرعت فرود خود استفاده می کرد. در همین حال، مدارگرد ( TGO تی جی اُ ) نیز به مدار مریخ وارد شده و آن را برای چند ماه مانورهای لازم برای تنظیم سرعت و مدار خود، و شروع فعالیت های علمی اصلی در اواخر سال ۲۰۱۷ دور می زند. [ ۶] مدارگرد ( TGO تی جی اُ ) به کار خود به عنوان یک ماهوارهٔ رله برای فرود آمدن ماموریت های آینده تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داد. [ ۷]
اسکیاپارلی، ایسا و روس کاسموس را با ارائهٔ تکنیک مورد نیاز برای فرود بر سطح مریخ امکان استفادهٔ کامل از سامانه کنترل جهت گیری و سرعت به زمین نشستن را فراهم می آورد. این فناوری ها برای انجام مأموریت مریخ نورد اگزومارس در ۲۰۲۰ کلیدی هستند. [ ۸]
نام این فرودگرکاوشگر به ستاره شناس ایتالیایی سدهٔ ۱۹ جووانی اسکیاپارلی اشاره دارد، او به ارائهٔ بهترین تعریف برای توصیف ویژگی های سطح مریخ شناخته شده است. او همچنین نخستین اخترشناسی است که ارتباط بین پس مانده های دنباله دارها و باران شهاب سنگهای سالانه را مشخص کرد. [ ۳]
کاوشگر اسکیاپارلی سه روز قبل از ورود به مریخ، در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶، سه روز قبل از ورود به مریخ، با ورود به جو با سرعت ۲۱٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت ( ۱۳٬۰۰۰ مایل در ساعت؛ ۵٫۸ کیلومتر / ثانیه ) . [ ۹] از مدارگرد حامل خود ردیاب گاز اگزومارس جدا شد. پس از کاهش سرعت ورود اولیه با گذر از جو سیاره، ماژول قرار بود که با بکارگیری چتر نجات و با استفاده از یک سامانه هدایت حلقه بسته ( بازخورد ) ، هدایت و سامانه کنترلی که بر اساس یک حسگر ارتفاع سنج رادار داپلر کار می کند، و اندازه گیری و سنجش داده ها با سامانه های سنجشی که همراه دارد، برنامهٔ فرود خود را به پایان برساند.
