سَطّاره یا سَطاره یا سَتّاره یا سَتاره در متن های
ریاضی قدیمی تر فارسی و
عربی به معنای خط کش نامدرج ( ابزاری که تنها با آن می توان خط راست کشید نه اینکه اندازه گیری کرد ) آمده است. در ریاضی منظور از آن وسیلهٔ ایده آلی است که فقط یک لبه نامحدود دارد و می توان با آن خط کشید یا خط موجودی را ادامه داد. در نقشه کشی مهندسی امروزه به آن
اشل گویند.
منحصر کردن رسم شکل های هندسی با استفاده از سطاره و
پرگار از محدودیت هایی بود که ریاضی دانان
یونانی مطرح کردند. با این محدودیت هر
نقطه را فقط با رسم دو خط متقاطع یا دو قوس متقاطع از
دایره یا تقاطع خط با قوسی از دایره می توان پیدا کرد و اندازه گیری طول خط ( مثلاً با خط کش مدرج ) برای پیدا کردن نقطه انتهای آن مجاز نیست.
• ابزارهای اندازه گیری فلزکاری
• ابزارهای ریاضیاتی
• ترسیم فنی
• همه
مقاله های خرد
• مقاله های خرد ریاضی