سست رایی. [ س ُ ] ( حامص مرکب ) عمل سست رای. بی تدبیری : که رای و بزرگان گوایی دهند نه از بیم و از سست رایی دهند.
فردوسی.
کتاب از دست دادن سست رایی است که اغلب خوی مردم بیوفایی است.
سعدی.
فرهنگستان زبان و ادب
سست رأیی {electoral volatility} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] حالتی در رأی دهندگان که باعث می شود گرایش خود را در انتخابات به احزاب مختلف مکرر تغییر دهند یا مشارکت و عدم مشارکتشان تا لحظۀ آخر مورد تردید باشد