سست دل

لغت نامه دهخدا

سست دل. [ س ُ دِ ] ( ص مرکب ) ضعیف. ناتوان :
نیک بدحال و سخت سست دلم
حال دل هردو یک نه بر خطر است .
خاقانی ( دیوان دکترسجادی ص 63 ).

پیشنهاد کاربران