[ویکی فقه] رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) محمد بن مسلمه را به همراه سی نفر در ماه محرم سال پنجم هجری به سوی قبیله بنی بکر بن کلاب اعزام فرمود.
«سریه» به قطعه ای از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
اعزام محمد بن مَسلَمَه
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) محمد بن مسلمه را به همراه سی نفر که عبّاد بن بشر و سلمة بن سلامه بن وقش و حارث بن خزیمه نیز جزء آنها بودند، در ماه محرم سال پنجم هجری به سوی قبیله "بنی بکر بن کلاب" اعزام فرموده و به آنان دستور دادند، برای آن که دشمن از حرکت آنان آگاهی پیدا نکند، شب ها حرکت کرده و روزها پنهان باشند و هنگامی که به بنی بکر رسیدند، به آنها حمله کنند. محمد بن مَسلَمَه طبق دستور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) عمل کرده و به سوی بنی بکر به راه افتاد. محمد بن مَسلَمَه هنگامی که به شَّرَبّةُ (از نواحی منطقه نجد به شمار می آید.) رسید، گروهی را دید که از آن مکان کوچ می کردند. او یکی از یاران خود را به سوی آنان فرستاد تا از آنان در مورد نَسَب شان سؤال کند. فرستاده ی محمد بن مَسلَمَه نیز به سوی آن گروه رفته و پس از پرسش از آنان، به نزد محمد بن مَسلَمَه بازگشته و گفت: آنان گروهی از قبیله ی محارب هستند. قبیله ی محارب در نزدیکی محمد بن مَسلَمَه پباده شده و بارهای خود را گشودند و چهارپایان خود را برای چرا در صحرا رها کردند. محمد بن مَسلَمَه به آنان تعرضی نکرد تا هنگامی که آنان به راه افتادند. پس از آن که بنی محارب شروع به حرکت کردند، به آنان حمله کرد و یکی از آنان را کشت. باقی افراد قبیله که حمله محمد بن مَسلَمَه را مشاهده کردند، رو به فرار نهادند؛ اما محمد بن مَسلَمَه و یارانش به تعقیب آنان نپرداختند. غنائم به دست آمده از بنی محارب، تعدادی گوسفند و شتر بود که به دست محمد بن مَسلَمَه و یارانش افتاد. سپاه اسلام به راه خود ادامه داد تا به جایی رسید که بر بنی بکر اشراف داشت. محمد بن مَسلَمَه، عبّاد بن بشر را به نزد بنی بکر فرستاد و عبّاد بن بشر خود را به بنی بکر رساند و در میان آنان اقامت کرد. هنگامی که بنی بکر چهارپایان خود را رها کرده و شیر دوشیدند و شتران آنها آب آشامیده و زانو زدند، عبّاد بن بشر خود را به نزد محمد بن مَسلَمَه رساند و به او وضعیت و استقرار بنی بکر را اطلاع داد. محمد بن مَسلَمَه نیز به آنها حمله کرده و ده نفر از آنان را کشته و مقداری شتر و گوسفند به غنیمت گرفت و به سوی مدینه بازگشت. او به سرعت حرکت کرده و مسیری را که طی آن به دو شب راهپیمایی نیاز داشت، در یک شب طی کرد و تا صبح خود را به ضَرِیَّه (مکانی است که در سرزمین نجد واقع شده و در راه مکه به بصره قرار دارد.) رساند.
سخن محمد بن مسلمه
محمد بن مَسلَمَه، خود می گوید: در آنجا بیم داشتیم که ما را تعقیب کنند، ناچار شترها را جلو انداختیم و گوسفندها را به شدت می راندیم و حیوان ها چنان با سرعت حرکت می کردند که انگار اسب هستند. این حرکت ادامه داشت تا اینکه به عداسه رسیدیم؛ اما در رَّبَذَه (روستایی است در اطراف مدینه) گوسفندها عقب ماندند، در نتیجه آنها را با چند نفر از یاران خود جا گذاشتیم که آنها را بعداً بیاورند و شتران را جلو انداختیم و آنها را به مدینه و به حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) آوردیم. او یکصد و پنجاه شتر آورده بود و سه هزار گوسفند.
تقسیم غنائم
...
«سریه» به قطعه ای از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
اعزام محمد بن مَسلَمَه
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) محمد بن مسلمه را به همراه سی نفر که عبّاد بن بشر و سلمة بن سلامه بن وقش و حارث بن خزیمه نیز جزء آنها بودند، در ماه محرم سال پنجم هجری به سوی قبیله "بنی بکر بن کلاب" اعزام فرموده و به آنان دستور دادند، برای آن که دشمن از حرکت آنان آگاهی پیدا نکند، شب ها حرکت کرده و روزها پنهان باشند و هنگامی که به بنی بکر رسیدند، به آنها حمله کنند. محمد بن مَسلَمَه طبق دستور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) عمل کرده و به سوی بنی بکر به راه افتاد. محمد بن مَسلَمَه هنگامی که به شَّرَبّةُ (از نواحی منطقه نجد به شمار می آید.) رسید، گروهی را دید که از آن مکان کوچ می کردند. او یکی از یاران خود را به سوی آنان فرستاد تا از آنان در مورد نَسَب شان سؤال کند. فرستاده ی محمد بن مَسلَمَه نیز به سوی آن گروه رفته و پس از پرسش از آنان، به نزد محمد بن مَسلَمَه بازگشته و گفت: آنان گروهی از قبیله ی محارب هستند. قبیله ی محارب در نزدیکی محمد بن مَسلَمَه پباده شده و بارهای خود را گشودند و چهارپایان خود را برای چرا در صحرا رها کردند. محمد بن مَسلَمَه به آنان تعرضی نکرد تا هنگامی که آنان به راه افتادند. پس از آن که بنی محارب شروع به حرکت کردند، به آنان حمله کرد و یکی از آنان را کشت. باقی افراد قبیله که حمله محمد بن مَسلَمَه را مشاهده کردند، رو به فرار نهادند؛ اما محمد بن مَسلَمَه و یارانش به تعقیب آنان نپرداختند. غنائم به دست آمده از بنی محارب، تعدادی گوسفند و شتر بود که به دست محمد بن مَسلَمَه و یارانش افتاد. سپاه اسلام به راه خود ادامه داد تا به جایی رسید که بر بنی بکر اشراف داشت. محمد بن مَسلَمَه، عبّاد بن بشر را به نزد بنی بکر فرستاد و عبّاد بن بشر خود را به بنی بکر رساند و در میان آنان اقامت کرد. هنگامی که بنی بکر چهارپایان خود را رها کرده و شیر دوشیدند و شتران آنها آب آشامیده و زانو زدند، عبّاد بن بشر خود را به نزد محمد بن مَسلَمَه رساند و به او وضعیت و استقرار بنی بکر را اطلاع داد. محمد بن مَسلَمَه نیز به آنها حمله کرده و ده نفر از آنان را کشته و مقداری شتر و گوسفند به غنیمت گرفت و به سوی مدینه بازگشت. او به سرعت حرکت کرده و مسیری را که طی آن به دو شب راهپیمایی نیاز داشت، در یک شب طی کرد و تا صبح خود را به ضَرِیَّه (مکانی است که در سرزمین نجد واقع شده و در راه مکه به بصره قرار دارد.) رساند.
سخن محمد بن مسلمه
محمد بن مَسلَمَه، خود می گوید: در آنجا بیم داشتیم که ما را تعقیب کنند، ناچار شترها را جلو انداختیم و گوسفندها را به شدت می راندیم و حیوان ها چنان با سرعت حرکت می کردند که انگار اسب هستند. این حرکت ادامه داشت تا اینکه به عداسه رسیدیم؛ اما در رَّبَذَه (روستایی است در اطراف مدینه) گوسفندها عقب ماندند، در نتیجه آنها را با چند نفر از یاران خود جا گذاشتیم که آنها را بعداً بیاورند و شتران را جلو انداختیم و آنها را به مدینه و به حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) آوردیم. او یکصد و پنجاه شتر آورده بود و سه هزار گوسفند.
تقسیم غنائم
...
wikifeqh: سریه_محمد_بن_مسلمه_به_قرطاء