[ویکی فقه] در سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به همراه ده تن در ربیع الآخر سال ششم هجری به سوی قبایل «بَنی ثَعلَبة» و «بَنی عَوال» که در «ذِی القَصّه» زندگی می کردند، اعزام نمودند.
«سریه» به گروهی از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
اعزام سپاه به سرزمین ذی القصه
(دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.) رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) "مُحَمد بن مُسلِمه" را به همراه ده تن در ربیع الآخر سال ششم هجری به سوی قبایل «بَنی ثَعلَبة» و «بَنی عَوال» که در «ذِی القَصّه» (آبی است که متعلق به «بَنِی طُرَیْف» بوده و در «اجا» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است.) زندگی می کردند، اعزام نمودند. مُحَمد بن مُسلِمه به همراه یارانش حرکت کرد و به هنگام شب به سرزمین بَنی ثَعلَبة و بَنی عَوال رسید و در آنجا توقف کرد.
شروع جنگ
دشمن که از حرکت مسلمانان آگاه شده بودند، به سراغ آنان آمده و در کمین ایشان نشستند. تا زمانی که مُحَمد بن مُسلِمه و یارانش به استراحت پرداخته و خوابیدند. افراد بَنی ثَعلَبة و بَنی عَوال که تعداد آنان به صد نفر می رسید، آنان را محاصره کردند؛ اما مسلمانان تا زمانی که تیراندازی نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. مُحَمد بن مُسلِمه که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به یاران خود فرمان داد تا سلاح خود را برداشته و آماده شوند. یاران او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به تیراندازی به یکدیگر مشغول بودند. پس از آن دشمنان با نیزه به مسلمانان حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. یاران مُحَمد بن مُسلِمه نیز دور او جمع شده و یک نفر از دشمن را کشتند و دشمن دوباره به مسلمانان حمله کرده و بقیه مسلمانانی که باقی مانده بودند را نیز به شهادت رساندند. در این میان محمد بن مسلمه هم زخمی شده و به زمین افتاد و چون پاشنه هایش زخمی شده بود، قادر به حرکت نبود. دشمنان هم جامه های مسلمانان را از تن آنان درآورده و رفتند.
بازگشت مُحَمد بن مُسلِمه به مدینه
...
«سریه» به گروهی از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
اعزام سپاه به سرزمین ذی القصه
(دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.) رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) "مُحَمد بن مُسلِمه" را به همراه ده تن در ربیع الآخر سال ششم هجری به سوی قبایل «بَنی ثَعلَبة» و «بَنی عَوال» که در «ذِی القَصّه» (آبی است که متعلق به «بَنِی طُرَیْف» بوده و در «اجا» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است.) زندگی می کردند، اعزام نمودند. مُحَمد بن مُسلِمه به همراه یارانش حرکت کرد و به هنگام شب به سرزمین بَنی ثَعلَبة و بَنی عَوال رسید و در آنجا توقف کرد.
شروع جنگ
دشمن که از حرکت مسلمانان آگاه شده بودند، به سراغ آنان آمده و در کمین ایشان نشستند. تا زمانی که مُحَمد بن مُسلِمه و یارانش به استراحت پرداخته و خوابیدند. افراد بَنی ثَعلَبة و بَنی عَوال که تعداد آنان به صد نفر می رسید، آنان را محاصره کردند؛ اما مسلمانان تا زمانی که تیراندازی نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. مُحَمد بن مُسلِمه که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به یاران خود فرمان داد تا سلاح خود را برداشته و آماده شوند. یاران او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به تیراندازی به یکدیگر مشغول بودند. پس از آن دشمنان با نیزه به مسلمانان حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. یاران مُحَمد بن مُسلِمه نیز دور او جمع شده و یک نفر از دشمن را کشتند و دشمن دوباره به مسلمانان حمله کرده و بقیه مسلمانانی که باقی مانده بودند را نیز به شهادت رساندند. در این میان محمد بن مسلمه هم زخمی شده و به زمین افتاد و چون پاشنه هایش زخمی شده بود، قادر به حرکت نبود. دشمنان هم جامه های مسلمانان را از تن آنان درآورده و رفتند.
بازگشت مُحَمد بن مُسلِمه به مدینه
...
wikifeqh: سریه_محمد_بن_مسلمه_به_ذی_القصه