[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: غزوه احد، وقایع پس از هجرت، سریه زید بن حارثه، تغییر مسیر کاروان قریش
این سریه در جمادی الاخر سال سوم (28 ماه پس از هجرت) به فرماندهی زید بن حارثه انجام شد و نتیجه آن به دست آمدن مقدار زیادی غنیمت به خصوص نقره از قریش بود.این اولین فرماندهی زید در سریه ها بود.
قریش هر ساله کاروانی تجارتی به شام می فرستاد و اموال تجارتی خود را از قبیل پوست، کشمش، نقره و غیره بدان جا می بردند و در مقابل خوار و بار، مواد غذایی، پارچه و غیره خریداری کرده و به حجاز می آوردند. و چنان که در قرآن کریم نیز بدان اشاره شده آن ها دو مسافرت تجارتی در سال داشتند یکی در تابستان و یکی در زمستان، در تابستان که هوا گرم بود به سوی شام و در زمستان به یمن می رفتند.
وضع آب و هوا و مساعد نبودن سرزمین حجاز برای کشت و زرع این مسافرت ها را برای آنان به صورت اجباری در آورده بود و آنان برای امرار معاش و ادامه زندگی ناچار به مسافرت و تجارت بودند.
قریش با خود گفتند: محمّد، با سلطه بر راه بازرگانی ما، تجارتمان را بر هم زد. ابو سفیان و صفوان بن امیه با هم رایزنی کردند که اگر همین طور در مکّه بمانیم، سرمایه مان را خواهیم خورد. از این رو با هم توافق کردند که پس از بدر راه همیشگی خود به شام را رها کنند و از راه عراق به شام بروند. از این رو گروهی از جمله صفوان و ابو سفیان عازم سفری شدند که بیشتر سرمایه آن را نقره تشکیل می داد.
و دلیلی هم که اسود بن مطلب برای پیشنهاد خود آورد این بود که گفت: راه عراق کوهستانی است و بیابان های وسیعی دارد و مسلمانان بدان بیابان ها وارد نخواهند شد.
بدین ترتیب کاروان قریش که ابوسفیان نیز در میان آن ها بود با کالایی که قیمت آن به صد هزار درهم می رسید به سوی شام حرکت کرد، راهنمای این کاروان فرات بن حیان عجلی بود که کاوران را از راه عراق و ناحیه «ذات عرق» می برد. خبر حرکت کاروان به گوش مسلمانان رسید.سبب وقوع رسیدن این خبر آن بود که نعیم بن مسعود به آیین شرک وارد مدینه شد و با برخی از صحابه شراب نوشید. این قبل از تحریم شراب بود. (پیش از این آوردیم که شراب در مکّه حرام اعلام شد.) وی مسلمانان را از کاروان تجارتی قریش با خبر کرد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله زید بن حارثه را با صد سوار مأمور کرد سر راه آن ها بروند و آن ها نیز تا جایی به نام «قردة» که در ناحیه «ذات عرق» واقع است پیش رفتند و در آن جا به کاروان مزبور برخوردند و بر آن ها حمله برده و شتران و اموال ایشان را گرفته به مدینه آوردند و ابوسفیان و افراد دیگری نیز که همراه کاروان بودند ناچار به فرار شده به مکه بازگشتند تنها فرات بن حیان اسیر شد و پس از مسلمان شدن آزاد گشت . رسول خدا خمس غنیمت را که بیست هزار درهم بود برداشت و باقیمانده را بین مردان سریه قسمت کرد. بدین ترتیب بزرگترین غنیمت نصیب مسلمانان گردید.
این سریه در جمادی الاخر سال سوم (28 ماه پس از هجرت) به فرماندهی زید بن حارثه انجام شد و نتیجه آن به دست آمدن مقدار زیادی غنیمت به خصوص نقره از قریش بود.این اولین فرماندهی زید در سریه ها بود.
قریش هر ساله کاروانی تجارتی به شام می فرستاد و اموال تجارتی خود را از قبیل پوست، کشمش، نقره و غیره بدان جا می بردند و در مقابل خوار و بار، مواد غذایی، پارچه و غیره خریداری کرده و به حجاز می آوردند. و چنان که در قرآن کریم نیز بدان اشاره شده آن ها دو مسافرت تجارتی در سال داشتند یکی در تابستان و یکی در زمستان، در تابستان که هوا گرم بود به سوی شام و در زمستان به یمن می رفتند.
وضع آب و هوا و مساعد نبودن سرزمین حجاز برای کشت و زرع این مسافرت ها را برای آنان به صورت اجباری در آورده بود و آنان برای امرار معاش و ادامه زندگی ناچار به مسافرت و تجارت بودند.
قریش با خود گفتند: محمّد، با سلطه بر راه بازرگانی ما، تجارتمان را بر هم زد. ابو سفیان و صفوان بن امیه با هم رایزنی کردند که اگر همین طور در مکّه بمانیم، سرمایه مان را خواهیم خورد. از این رو با هم توافق کردند که پس از بدر راه همیشگی خود به شام را رها کنند و از راه عراق به شام بروند. از این رو گروهی از جمله صفوان و ابو سفیان عازم سفری شدند که بیشتر سرمایه آن را نقره تشکیل می داد.
و دلیلی هم که اسود بن مطلب برای پیشنهاد خود آورد این بود که گفت: راه عراق کوهستانی است و بیابان های وسیعی دارد و مسلمانان بدان بیابان ها وارد نخواهند شد.
بدین ترتیب کاروان قریش که ابوسفیان نیز در میان آن ها بود با کالایی که قیمت آن به صد هزار درهم می رسید به سوی شام حرکت کرد، راهنمای این کاروان فرات بن حیان عجلی بود که کاوران را از راه عراق و ناحیه «ذات عرق» می برد. خبر حرکت کاروان به گوش مسلمانان رسید.سبب وقوع رسیدن این خبر آن بود که نعیم بن مسعود به آیین شرک وارد مدینه شد و با برخی از صحابه شراب نوشید. این قبل از تحریم شراب بود. (پیش از این آوردیم که شراب در مکّه حرام اعلام شد.) وی مسلمانان را از کاروان تجارتی قریش با خبر کرد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله زید بن حارثه را با صد سوار مأمور کرد سر راه آن ها بروند و آن ها نیز تا جایی به نام «قردة» که در ناحیه «ذات عرق» واقع است پیش رفتند و در آن جا به کاروان مزبور برخوردند و بر آن ها حمله برده و شتران و اموال ایشان را گرفته به مدینه آوردند و ابوسفیان و افراد دیگری نیز که همراه کاروان بودند ناچار به فرار شده به مکه بازگشتند تنها فرات بن حیان اسیر شد و پس از مسلمان شدن آزاد گشت . رسول خدا خمس غنیمت را که بیست هزار درهم بود برداشت و باقیمانده را بین مردان سریه قسمت کرد. بدین ترتیب بزرگترین غنیمت نصیب مسلمانان گردید.
wikiahlb: سریه_قرده