سریه عبدالرحمن بن عوف

[ویکی فقه] سریه عبد الرحمن بن عوف در شعبان سال ششم هجری اتفاق افتاد که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) "عَبدالرَّحمن بن عَوف" را به «دُومَةُالجندَل» به منظوردعوت اهل آن سرزمین به آئین اسلام اعزام نمود. اهل دُومَةُ الجندَل در ابتدا از پذیرش و قبول اسلام امتناع کرده و گفته بودند که جواب مسلمانان را تنها با شمشیر خواهند داد؛ اما در روز سوم، "اصبَغ بن عَمرو کَلبی" که رئیس قبیله و مسیحی بود، مسلمان شد و این مساله باعث گرویدن باقی افراد قبیله به اسلام شد.
«سریة» به قطعه ای از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
علت وقوع سریه
هدف رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از اعزام "عَبدالرَّحمن بن عَوف" به «دُومَةُالجندَل» دعوت اهل آن سرزمین به آئین اسلام بود.
احضار عبدالرحمن بن عوف
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) عَبدالرَّحمن بن عَوف را احضار فرموده و به او گفتند: «آماده باش که من به خواست خداوند، امروز یا فردا تو را به سریّه ای اعزام خواهم نمود. » فردای آن روز و پس از نماز صبح، مشخص شد که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) قصد دارند، عَبدالرَّحمن بن عَوف را به دُومَةُالجندَل (قلعه و دژی است میان شام و مدینه و در نزدیکی دو کوه طی که قبیله بنی کنانه از طایفه کلب در آنجا زندگی می کردند) اعزام کنند. عَبدالرَّحمن به همراه یاران خود در شعبان سال ششم هجری، از مدینه به سوی دُومَةُالجندَل حرکت کرد.
توصیه های پیامبر
...