سریف

سِریف ( به انگلیسی: Serif ) یک اصطلاح است برای اشاره به قلم هایی در تایپوگرافی که در قسمت های پایانی هر حرف یک کشیدگی کوچک و اضافه وجود دارد. برای نمونه می توان به تفاوت در نمایش حرف T در قلم Times New Roman  [ en] ( قلم سریف ) و T در Arial ( یک قلم سنزسریف ) اشاره کرد. [ ۱]
هرچند بسیاری از افراد قلم های سنز - سریف را به علت ظاهر تمیزتر ترجیح می دهند، برخی تحقیقات نشان دهندهٔ راحت تر بودن چشم انسان با قلم های سریف هستند و معمولاً از قلم های سریف برای نوشتارهای بلند و از قلم های سنز - سریف برای نوشتارهای کوتاه تر استفاده می شود. [ ۱] با این وجود همچنان در زمینهٔ استفاده از قلم های سریف و سنز - سریف برای متن اصلی یک نوشتار اختلاف نظر وجود دارد. یکی از تحقیقات که در این زمینه انجام شد مربوط به Colin Wheildon در دههٔ ۱۹۹۰ است که در آن به این نتیجه رسید که از میان ۱ میلیون خواننده، ۶۷۰ هزار نفر هنگام خواندن متن چاپ شده با قلم های سریف به درک کاملی از آن دست پیدا می کردند، اما هنگام استفاده از قلم های سنزسریف تنها ۱۲۰ هزار نفر مفهوم متن را کامل درمی یابند. با وجود اینکه این تحقیق قلم های سریف را برای خواندن مناسب تر می داند، اما برای نمایشگرهای رایانه ای استفاده از قلم سنزسریف بیشتر توصیه می شود. همچنین تحقیق دیگری در دانشگاه کارنگی ملون در زمینهٔ ترجیح کاربران به این نتیجه رسید که اکثراً قلم های سنز - سریف را برای متون فنی و قلم های سریف را برای داستان های کوتاه می پسندند. با این وجود باید توجه داشت که بین زیبایی شناسی و ترجیح کاربران با قدرت انتقال مفهوم تفاوت وجود دارد. [ ۲]