سریع العمل

زودکار. ( ص مرکب ) سریعالعمل. که زود اثر کند : هر گاه که دو دارو بهم آمیخته شود و یک دارو زودکارتر باشد و دیگری آهسته تر. . . ممکن باشد که اتفاق افتد که داروی زودکار از کار فارغ شود و دیگری هنوز در کار نیامده باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) .

تندکار. [ ت ُ ] ( ص مرکب ) سریعالعمل. مقابل کندکار. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) .

گرم خیز ؛ چابک. سریعالحرکه. سبک خیز :
چو هندوی بازیگر گرم خیز
معلق زنان هندوی تیغ تیز.
نظامی.
ز گرمی شده چون فلک گرم خیز.
نظامی.
محابا رها کرد و شد گرم خیز
زبان کرد بر پاسخ شاه تیز.
نظامی.
- لشکرخیز ؛ سپاه خیز.

سبک خیز ؛ سریعالحرکة :
بصحرا ز مرغان سبک خیزتر.
نظامی.