سری لانکا و تروریسم دولتی ( انگلیسی: Sri Lanka and state terrorism ) موضوعی است که طی آن دولت سری لانکا به تروریسم دولتی علیه اقلیت تامیل و همچنین اکثریت سینال متهم شده است. دولت سری لانکا و نیروهای مسلح این کشور متهم به قتل عام، بمب گذاری و توپ باران بی هدف، قتل های غیرقانونی، تجاوز، شکنجه، ناپدید شدن، بازداشت خودسرانه، جابجایی اجباری و محاصره اقتصادی است. طبق اظهارات سازمان عفو بین الملل، تروریسم دولتی در قوانین سری لانکا، دولت و جامعه نهادینه شده است.
... [مشاهده متن کامل]
همچنین نگاه کنید به: شورش های سری لانکا در سال ۱۹۵۸، سوزاندن کتابخانه جفنا و ژوئیه سیاه گرچه نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تا سال ۱۹۵۶ در این کشور پایگاه داشت اما سریلانکا در سال ۱۹۴۸ به عنوان کشور مشترک المنافع سیلان از بریتانیا استقلال به دست آورد. در سال ۱۹۷۲، این کشور جمهوری شد و نام سریلانکا را به تصویب رساند. از آن زمان تا کنون، کشور دو منازعه اصلی - جنگ داخلی و قیام مارکسیستی را تجربه کرده است.
همچنین نگاه کنید به: شورش JVP ( سری لانکا ) در سال ۱۹۸۷–۱۹۸۹و گور دسته جمعی سوریاکاندا از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۸۹، سریلانکا با خشونت متقابل بر علیه شورش اکثریت سینال، به عنوان بخشی از اقدامات مبارزه با شورش علیه قیام حزب جنتو مارکت، جاناتا ویموکتی پرامونا ( JVP ) ، پاسخ داد. طیف گسترده ای از اعمال ظالمانه توسط دولت ثبت شده است که به منظور سرکوب کسانی که از قیام JVP، حمایت کردند انجام شده است از جمله شکنجه و قتل عام کودکان مدرسه. این سرکوب در میان سالهای ۱۹۸۹ تا ۹۰ بر علیه جمعیت سینهالا به اوج خود رسید.
جنگ داخلی سریلانک از سال ۱۹۸۳ تا سال ۲۰۰۹ ادامه یافت. در سال ۱۹۸۶ یک تامیل آمریکایی در دانشگاه هاروارد اظهار داشت که اعمال «تروریسم» توسط همه طرفها در طول جنگ صورت گرفته است. اگرچه تمام احزاب درگیر از این تاکتیک ها استفاده می کردند، اما از نظر گستردگی، مدت زمان و شمار قربانیان، دولت سریلانکا در انجام این اعمال، مقصر است. جنبش توسعه و حقوق دموکراتیک که یک سازمان غیر دولتی ( NGO ) است این مسئله را بازتاب داده و تأیید کرده است دولت سریلانکا کشتن را به عنوان یک ابزار سیاسی ضروری مورد استفاده قرار می دهد. این موضوع در اصل تقاضای اقلیت تامیلها برای تشکیل یک کشور مستقل به نام «تامیل ایلام» در شمال کشور را دامن زد. این ایده ابتدا توسط S. J. V. چلوانایاگام در سال ۱۹۷۶ مطرح شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
همچنین نگاه کنید به: شورش های سری لانکا در سال ۱۹۵۸، سوزاندن کتابخانه جفنا و ژوئیه سیاه گرچه نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تا سال ۱۹۵۶ در این کشور پایگاه داشت اما سریلانکا در سال ۱۹۴۸ به عنوان کشور مشترک المنافع سیلان از بریتانیا استقلال به دست آورد. در سال ۱۹۷۲، این کشور جمهوری شد و نام سریلانکا را به تصویب رساند. از آن زمان تا کنون، کشور دو منازعه اصلی - جنگ داخلی و قیام مارکسیستی را تجربه کرده است.
همچنین نگاه کنید به: شورش JVP ( سری لانکا ) در سال ۱۹۸۷–۱۹۸۹و گور دسته جمعی سوریاکاندا از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۸۹، سریلانکا با خشونت متقابل بر علیه شورش اکثریت سینال، به عنوان بخشی از اقدامات مبارزه با شورش علیه قیام حزب جنتو مارکت، جاناتا ویموکتی پرامونا ( JVP ) ، پاسخ داد. طیف گسترده ای از اعمال ظالمانه توسط دولت ثبت شده است که به منظور سرکوب کسانی که از قیام JVP، حمایت کردند انجام شده است از جمله شکنجه و قتل عام کودکان مدرسه. این سرکوب در میان سالهای ۱۹۸۹ تا ۹۰ بر علیه جمعیت سینهالا به اوج خود رسید.
جنگ داخلی سریلانک از سال ۱۹۸۳ تا سال ۲۰۰۹ ادامه یافت. در سال ۱۹۸۶ یک تامیل آمریکایی در دانشگاه هاروارد اظهار داشت که اعمال «تروریسم» توسط همه طرفها در طول جنگ صورت گرفته است. اگرچه تمام احزاب درگیر از این تاکتیک ها استفاده می کردند، اما از نظر گستردگی، مدت زمان و شمار قربانیان، دولت سریلانکا در انجام این اعمال، مقصر است. جنبش توسعه و حقوق دموکراتیک که یک سازمان غیر دولتی ( NGO ) است این مسئله را بازتاب داده و تأیید کرده است دولت سریلانکا کشتن را به عنوان یک ابزار سیاسی ضروری مورد استفاده قرار می دهد. این موضوع در اصل تقاضای اقلیت تامیلها برای تشکیل یک کشور مستقل به نام «تامیل ایلام» در شمال کشور را دامن زد. این ایده ابتدا توسط S. J. V. چلوانایاگام در سال ۱۹۷۶ مطرح شده بود.
