سَری الرَفّاء ( ؟ - ۹۷۳ ) شاعر، کاتب و نسخه نویس موصلی بود. فنون شعری اش، مدح، رثا، هجا، غزل، خمریات و اوصاف بود. به نسخه نویسی از کتاب ها ( به عربی:الوِراقة ) و دوزندگی می پرداخت، از این رو به وَرّاق شناخته و به الرَفّاء نام بخشیده شد.
... [مشاهده متن کامل]
سال میلادش معلوم نیست. در کودکی پدرش او را نزد دوزندگان در بازار پارچه فروشان بغداد گمارد تا فن دوزندگی بیاموزد؛ اما سری خود به شعرگویی گرایش داشت. هنگامی در شعر چیره شد، رفو را رها کرد و به نسخه نویسی ( الوِراقة ) پرداخت. اما درآمدش از این راه گسترش نیافت. رقابتش با برادران خالدی در شعر، از آنجا که هر سه در موصل بودند، آغاز شد و در بغداد نیز ادامه داشت. در حلب، نزد حمدانیان رقابتشان شدت گرفت و به دشمنی و کینه توزی انجامید. گویند سبب آن، فقر سری و حسادتش بود، چرا که خالدی ها نزد امیران و بزرگان بس گرامی بودند. آنگاه که سیف الدوله در ۳۵۶ درگذشت، سری از حلب به بغداد بازگشت. سرشناسانی که پیشتر می شناخت، درگذشته بودند. او برخی بزرگان و اشراف را مدح کرد و در سال ۳۶۲ درگذشت. ( معجم الأدبا ۱۱: ۱۸۵ )
پیشه وری سری به نسخه نویسی، نوشتن را برایش آسان کرده بود، یاقوت حموی دو اثر او را «المُحِب و المحبوب» و «المشموم و المشروب» را ذکر کرده است. دیوان اشعار سری، به دست خودش گرد آمد.
... [مشاهده متن کامل]
سال میلادش معلوم نیست. در کودکی پدرش او را نزد دوزندگان در بازار پارچه فروشان بغداد گمارد تا فن دوزندگی بیاموزد؛ اما سری خود به شعرگویی گرایش داشت. هنگامی در شعر چیره شد، رفو را رها کرد و به نسخه نویسی ( الوِراقة ) پرداخت. اما درآمدش از این راه گسترش نیافت. رقابتش با برادران خالدی در شعر، از آنجا که هر سه در موصل بودند، آغاز شد و در بغداد نیز ادامه داشت. در حلب، نزد حمدانیان رقابتشان شدت گرفت و به دشمنی و کینه توزی انجامید. گویند سبب آن، فقر سری و حسادتش بود، چرا که خالدی ها نزد امیران و بزرگان بس گرامی بودند. آنگاه که سیف الدوله در ۳۵۶ درگذشت، سری از حلب به بغداد بازگشت. سرشناسانی که پیشتر می شناخت، درگذشته بودند. او برخی بزرگان و اشراف را مدح کرد و در سال ۳۶۲ درگذشت. ( معجم الأدبا ۱۱: ۱۸۵ )
پیشه وری سری به نسخه نویسی، نوشتن را برایش آسان کرده بود، یاقوت حموی دو اثر او را «المُحِب و المحبوب» و «المشموم و المشروب» را ذکر کرده است. دیوان اشعار سری، به دست خودش گرد آمد.
