سرگر. [ س َ / س ُ گ َ ] ( ص مرکب ) کفشگر و کفشدوز. ( برهان ). کفشگر و کفشدوز، چه سر بمعنی یک نوع کفشی است که زیر آن از چرم است و روی آن از ریسمان بافته و در شیراز متداول. ( آنندراج ) : ای سنایی کسی بجد و بجهد سرگری را سخن سرای کند.
سنایی ( از جهانگیری ).
سرگر. [ س ُ گ َ ] ( ص مرکب ) بوزه فروش و بوزه ساز، چه سر بمعنی شرابی که از آرد برنج سازند. ( برهان ) ( آنندراج ). بوزه گر. ( جهانگیری ).
فرهنگ فارسی
بوزه فروش و بوزه ساز چه سر بمعنی شرابی که از آرد برنج سازد . بوزه گر .
فرهنگ عمید
گیوه دوز، گیوه فروش.
واژه نامه بختیاریکا
( سر گِر ) سر گیر؛ رساننده زنان روسپی به مردان ( سر گَر ) کرکس؛ لاشخور
پیشنهاد کاربران
سَرگَر: در زبان لَکی از سر گر ( گال، جرب، بیماری پوستی، کچل و. . . ) ساخته شده و به معنای کرکس ( از پرندگان شکاری ) است.