سرکوب کننده ایمنی

دانشنامه آزاد فارسی

سرکوب کنندۀ ایمنی (immunosuppressive)
هر نوع دارو با خاصیت سرکوب پاسخ ایمنی طبیعی بدن در برابر عفونت ها یا بافت های بیگانه. این ترکیبات در درمان بیماری های خودایمنی(← خودایمنی)، شیمی درمانی سرطان های خون، لنفوم(سرطان غدد لنفاوی) و سایر سرطان ها، و برای جلوگیری از رد پیوند کاربرد دارند. سرکوب دستگاه ایمنی احتمال بروز عفونت را در بیماران به شدت افزایش می دهد.

پیشنهاد کاربران