سرپا خوردن

لغت نامه دهخدا

سرپا خوردن. [ س َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) تحقیر شدن. توسری خوردن :
آری آری از گلیم خود چو پابیرون نهد
کفش تیماچی خورد سرپا ز کفش ساغری.
ملا فوقی یزدی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران