سرویس گردآوری ویژه. سرویس گردآوری ویژه با نام رمز [ ۱] F6 بخش فوق محرمانه مشترکی بین آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) و آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. کار این بخش، شنود ارتباطات مخابراتی در جاهای دست نیافتنی مانند سفارت کشورهای خارجی، مراکز ارتباطی، و تاسیسات کشورهای خارجی است. این بخش در اواخر دهه ۱۹۷۰ ( میلادی ) بنیان گذاری شده، ستاد آن در بلتسویل، مریلند است[ ۲] و در عملیات های گوناگونی از جنگ سرد تا جنگ با تروریسم، همکاری کرده است.
سرویس گردآوری ویژه، یک برنامه بودجه سیاه حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا است[ ۳] که با «نیروی ماموریت غیر ممکن» ایالات متحده توصیف می شود. کار این سرویس، نظارت از نزدیک، شنود، قفل شکنی، ورود بدون اجازه، و دزدی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] ستاد این بخش در ساختمان بی نام ونشانی در بلتسویل، مریلند است که در دوره ای، نام آن ساختمان با کوته نوشت ساده CSSG مشخص می شد. این ساختمان در همسایگی ساختمان وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا به نام مرکز مدیریت اطلاعات بلتسویل است. این دو ساختمان با فیبر نوری به یکدیگر وصل هستند. کارکنان سرویس گردآوری ویژه، به صورت مشترک از آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) و آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا هستند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] بر پایه تاریخ شناس اطلاعاتی جمیز بمفورد مقام رئیس سرویس گردآوری ویژه، متناوباً بین آژانس امنیت ملی و سازمان اطلاعات مرکزی ( سیا ) می چرخد. [ ۱۰] کارمندان سرویس گردآوری ویژه، در سفارت و کنسولگری های آمریکا در خارج از این کشور کار می کنند. این کارکنان از پوشش سرویس خارجی ایالات متحده آمریکا یا سرویس مخابرات دیپلماتیک برای برقراری ارتباط استفاده می کنند. [ ۷] [ ۱۱] [ ۱۲] ماموریت آنها شنود اطلاعات حساس درباره جاسوسی، جنگ افزار هسته ای، شبکه های تروریستی، قاچاق موادمخدر، و دیگر مسائل مرتبط با امنیت ملی است. [ ۴]
سرویس گردآوری ویژه برای غلبه بر مشکل آژانس امنیت ملی در رهگیری "منفعلانه" ارتباطات، با تجهیزات رهگیری گوناگون آن سازمان در سراسر جهان بنیان گذاری شد. اما پیشرفته تر شدن تجهیزات ارتباطی خارجی، امکان رهگیری منفعلانه را بی معنی می کرد و به جای آن، نیاز به دسترسی مستقیم به تجهیرات ارتباطی را می طلبید. همزمان آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) به ماموان مخفی در سراسر جهان برای انجام عملیات مخفیانه دسترسی داشت. بنابراین می توانست به تجهیزات ارتباط خارجی، دسترسی داشته باشد. اما متخصصان شنود ارتباطی مانند آژانس امنیت ملی نداشت. در نتیجه، سرویس گردآوری ویژه پدید آمد تا توانایی اطاعات ارتباطی آژانس امنیت ملی را با توان انجام عملیات مخفیانه سازمان اطلاعات مرکزی بیامیزد تا دسترسی به سامانه های پیشرفته ارتباط خارجی فراهم شود. [ ۴] [ ۱۳] [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسرویس گردآوری ویژه، یک برنامه بودجه سیاه حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا است[ ۳] که با «نیروی ماموریت غیر ممکن» ایالات متحده توصیف می شود. کار این سرویس، نظارت از نزدیک، شنود، قفل شکنی، ورود بدون اجازه، و دزدی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] ستاد این بخش در ساختمان بی نام ونشانی در بلتسویل، مریلند است که در دوره ای، نام آن ساختمان با کوته نوشت ساده CSSG مشخص می شد. این ساختمان در همسایگی ساختمان وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا به نام مرکز مدیریت اطلاعات بلتسویل است. این دو ساختمان با فیبر نوری به یکدیگر وصل هستند. کارکنان سرویس گردآوری ویژه، به صورت مشترک از آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) و آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا هستند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] بر پایه تاریخ شناس اطلاعاتی جمیز بمفورد مقام رئیس سرویس گردآوری ویژه، متناوباً بین آژانس امنیت ملی و سازمان اطلاعات مرکزی ( سیا ) می چرخد. [ ۱۰] کارمندان سرویس گردآوری ویژه، در سفارت و کنسولگری های آمریکا در خارج از این کشور کار می کنند. این کارکنان از پوشش سرویس خارجی ایالات متحده آمریکا یا سرویس مخابرات دیپلماتیک برای برقراری ارتباط استفاده می کنند. [ ۷] [ ۱۱] [ ۱۲] ماموریت آنها شنود اطلاعات حساس درباره جاسوسی، جنگ افزار هسته ای، شبکه های تروریستی، قاچاق موادمخدر، و دیگر مسائل مرتبط با امنیت ملی است. [ ۴]
سرویس گردآوری ویژه برای غلبه بر مشکل آژانس امنیت ملی در رهگیری "منفعلانه" ارتباطات، با تجهیزات رهگیری گوناگون آن سازمان در سراسر جهان بنیان گذاری شد. اما پیشرفته تر شدن تجهیزات ارتباطی خارجی، امکان رهگیری منفعلانه را بی معنی می کرد و به جای آن، نیاز به دسترسی مستقیم به تجهیرات ارتباطی را می طلبید. همزمان آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) به ماموان مخفی در سراسر جهان برای انجام عملیات مخفیانه دسترسی داشت. بنابراین می توانست به تجهیزات ارتباط خارجی، دسترسی داشته باشد. اما متخصصان شنود ارتباطی مانند آژانس امنیت ملی نداشت. در نتیجه، سرویس گردآوری ویژه پدید آمد تا توانایی اطاعات ارتباطی آژانس امنیت ملی را با توان انجام عملیات مخفیانه سازمان اطلاعات مرکزی بیامیزد تا دسترسی به سامانه های پیشرفته ارتباط خارجی فراهم شود. [ ۴] [ ۱۳] [ ۱۴]
wiki: سرویس گردآوری ویژه