سازمان اطلاعاتی ملی به نام سازمان اطلاعات مرکزی کره برای محافظت از جامعه، تضمین امنیت ملی و ارتقای منافع ملی در تاریخ ۱۰ ژوئن سال ۱۹۶۱ در کشور کره جنوبی تأسیس شد. این سازمان در ژانویه ۱۹۸۱ به سازمان ملی برنامه ریزی امنیت تغییر نام داد و سرانجام در ژانویه ۱۹۹۹ سرویس اطلاعات ملی تأسیس شد.
... [مشاهده متن کامل]
دولت کره پس از تأسیس در ۱۹۴۸ اوت ۱۵، فعالیت های اطلاعاتی در سراسر سازمان های دولتی از جمله نظامی، داخلی، خارجی، و ارتباطات، توابع اطلاعاتی خود را متمرکز کرد.
ماهیت غیرمتمرکز از جامعه اطلاعاتی محدودیت های زیادی اعمال می کرد و منجر به ناکارآمدی قابل توجهی در کار اطلاعاتی از جمله شیوع بیشتر خطاهای اطلاعاتی، و تداخل وظایف، و رقابت بیش از حد شده بود.
این محدودیت ها باعث شد تا بحث در مورد نیاز به ایجاد یک سازمان بدون درز اطلاعات ملی تلفیقی مطرح شود. این بحث به تأسیس و استقرار سازمان اطلاعات مرکزی در سال ۱۹۶۱ با اعلام قانون سازمان اطلاعات مرکزی کره منجر شد.
ایجاد سازمان اطلاعات مرکزی کره در جهات زیر قابل توجه بود:
• راه اندازی یک سازمان اطلاعاتی ملی مرکزی جهت افزایش بهره وری از تدوین و اجرای سیاست های امنیت ملی.
• تحکیم تمام توابع اطلاعاتی به یک سازمان فعال با مدیریت کارآمد منابع انسانی و مادی.
• در یک سازمان واحد، اتخاذ یک رویکرد یکپارچه و نظام مند به منظور جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات در خارج از کشور امکان پذیر می باشد.
• آموزش افسران اطلاعاتی تخصصی جهت تسهیل ایجاد یک طرح تحقیقاتی آموزش اطلاعاتی و تکنولوژی.
... [مشاهده متن کامل]
دولت کره پس از تأسیس در ۱۹۴۸ اوت ۱۵، فعالیت های اطلاعاتی در سراسر سازمان های دولتی از جمله نظامی، داخلی، خارجی، و ارتباطات، توابع اطلاعاتی خود را متمرکز کرد.
ماهیت غیرمتمرکز از جامعه اطلاعاتی محدودیت های زیادی اعمال می کرد و منجر به ناکارآمدی قابل توجهی در کار اطلاعاتی از جمله شیوع بیشتر خطاهای اطلاعاتی، و تداخل وظایف، و رقابت بیش از حد شده بود.
این محدودیت ها باعث شد تا بحث در مورد نیاز به ایجاد یک سازمان بدون درز اطلاعات ملی تلفیقی مطرح شود. این بحث به تأسیس و استقرار سازمان اطلاعات مرکزی در سال ۱۹۶۱ با اعلام قانون سازمان اطلاعات مرکزی کره منجر شد.
ایجاد سازمان اطلاعات مرکزی کره در جهات زیر قابل توجه بود:
• راه اندازی یک سازمان اطلاعاتی ملی مرکزی جهت افزایش بهره وری از تدوین و اجرای سیاست های امنیت ملی.
• تحکیم تمام توابع اطلاعاتی به یک سازمان فعال با مدیریت کارآمد منابع انسانی و مادی.
• در یک سازمان واحد، اتخاذ یک رویکرد یکپارچه و نظام مند به منظور جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات در خارج از کشور امکان پذیر می باشد.
• آموزش افسران اطلاعاتی تخصصی جهت تسهیل ایجاد یک طرح تحقیقاتی آموزش اطلاعاتی و تکنولوژی.
