سرود ملی

ویژگی دیگر و مشترک تقریباً تمامی سرودهای ملی، کوتاه بودن آن ها است و این بخاطر آن است که در اجراهای بین المللی مانند دیدارهای رسمی دولتمردان، مسابقات بین المللی و امثال آن، طولانی بودن سرود یا مارش آن موجب ملال خاطر شنونده های سایر ملل نشود.
نخستین سرود مربوط به کشور ژاپن است.
خدا نگهدار ملکه باد، خداوند ملکه را حفظ کند به عنوان سرود ملی انگلستان در سال ۱۸۲۵ شناخته شد و البته به عنوان یک شعار وطن پرستی نیز مشهور گشت و از اواسط قرن ۱۸ در مراسم سلطنتی استفاده می شد.
در سال ۱۸۱۴ نوشته شد. یک وکیل آمریکایی به نام فرانسیس اسکات کی بر روی عرشهٔ یک کشتی انگلیسی که به فورت مک هنری حمله کرده بود، ایستاده بود. در تمام شب کی شاهد صحنه ها ی جنگ بود و آن را تماشا می کرد. سحرگاه مشاهده کرد که پرچم آمریکا هنوز بر بالای فورت در اهتزاز است. غرق احساسات وطن پرستانهٔ خود شد. در همان لحظه او خطی بر روی کاغذ نوشت که بعدها قسمتی از سرود ملی آمریکا شد.
این سرود دارای ۴ بند است. اما فقط بند اول آن را امروزه ( به دلیل طولانی شدن سرود ) می خوانند.
ژاپن و اردن کوتاه ترین سرودهای ملی جهان را دارند که هرکدام شامل ۴ خط است.
سرود السلام الملکی الاردنی، سرود ملی کشور اردن است این سرود پس از استقلال کشور اردن در سال ۱۹۴۶ به تصویب رسید. متن سرود را عبدالمنعم الرفاعی سروده و آهنگ آن را عبدالقادر التنیر تهیه کرده است. نسخه اول این سرود بسیار کوتاه بود اما بعدها کامل تر شد.
سرود ملی ژاپن ( به ژاپنی: 君が代 ) ( کیمیگایو ) از سال ۱۸۶۸ در ژاپن رسمیت یافته است. خطاب این سرود به امپراتوران ژاپن است و منظور از «صخره ساختن ریگ ها»، روند به هم چسبیدن و فشرده شدن سنگ ریزه ها به صورت صخره است که در طبیعت روی می دهد.
سرود رسمی دولت ایران و یکی از نمادهای ملی ایران است که در مراسم رسمی، یادبودهای ملّی، مسابقات ورزشی و دیگر مناسبت های ملّی اجرا یا پخش می شود. سرود ملّی ایران دارای دو بخش شعر و موسیقی است.