سرود دینی (hymn)
ترانه ای در ستایش موضوعی روحانی و الهی. از نمونه های آن سرود آخِناتونبرای آتوندر مصر باستان، سرودهای اورفئوسی یونان باستان، مزامیر عهد قدیم، قسمت هایی استخراج شده از عهد جدید (مثل «آوه ماریا»)، و سرودهایی از نویسندگان انگلیسی مثل جان بانیانو چارلز وزلی. قدیمی ترین منابع ملودی های امروزین سرود را در قرن های ۱۱ و ۱۲ م دنبال کرد، و نخستین آهنگ های پولی فونیک آن به اواخر قرن ۱۴ م تعلق دارند. موسیقی انجیلی و کارول ها شکل هایی از سرودخوانی مسیحی اند. طی دوران نهضت اصلاح دینی و ۱۸۲۲، خواندن در مراسم مذهبی کلیسای رسمی غیر از اجرای مزامیر در هیچ مورد دیگری مجاز نبود. اما کلیساهای آزاد سرودخوانی داشتند؛ مهم ترین مجموعۀ این سرودها، سرودهای گردآوری شده برای استفادۀ مردمانی به نام متدیست ها(۱۷۸۰) بود، و این سرودها از ۱۸۲۲ در کلیساهای رسمی خوانده شدند. احتمالاً مشهورترین مجموعۀ سرودها در زبان انگلیسی، سرودهای کهن و مدرن(۱۸۶۰) است، که شامل سرودهای متدیست ها و بسیاری از سرودهای جدید اعضای آکسفورد مومانهمچون جِی ام نیلو جان هنری نیومناست. نویسندگان شاخص سرود مسیحی عبارت اند از رجینالدِ هِبر( ۱۷۸۳ ـ ۱۸۲۶، از کوه های یخی گرینلند)، هنری فرانسیس لایت(۱۷۹۳ ـ ۱۸۴۷، با من بمان)، جان اس بی مانسل(۱۸۱۱ ـ ۱۸۷۵، و سابین برینگ گولد( ۱۸۳۴ ـ ۱۹۲۴، سربازان مسیحی به پیش). هیوبرت پَریبرایبیت المقدس (اورشلیم) اثر ویلیام بلیک، شاعر و هنرمند انگلیسی، موسیقی ساخت. وون ویلیامزاثر سرود انگلیسی(۱۹۰۶) را تصحیح کرد و سرودهای جدید نوشت و همچنین تنظیم های جدید برای بسیاری از آثار موجود ارائه کرد. سرودی برای سنت سسیلیااثر بنجامین بریتنکمتر متداول است.
ترانه ای در ستایش موضوعی روحانی و الهی. از نمونه های آن سرود آخِناتونبرای آتوندر مصر باستان، سرودهای اورفئوسی یونان باستان، مزامیر عهد قدیم، قسمت هایی استخراج شده از عهد جدید (مثل «آوه ماریا»)، و سرودهایی از نویسندگان انگلیسی مثل جان بانیانو چارلز وزلی. قدیمی ترین منابع ملودی های امروزین سرود را در قرن های ۱۱ و ۱۲ م دنبال کرد، و نخستین آهنگ های پولی فونیک آن به اواخر قرن ۱۴ م تعلق دارند. موسیقی انجیلی و کارول ها شکل هایی از سرودخوانی مسیحی اند. طی دوران نهضت اصلاح دینی و ۱۸۲۲، خواندن در مراسم مذهبی کلیسای رسمی غیر از اجرای مزامیر در هیچ مورد دیگری مجاز نبود. اما کلیساهای آزاد سرودخوانی داشتند؛ مهم ترین مجموعۀ این سرودها، سرودهای گردآوری شده برای استفادۀ مردمانی به نام متدیست ها(۱۷۸۰) بود، و این سرودها از ۱۸۲۲ در کلیساهای رسمی خوانده شدند. احتمالاً مشهورترین مجموعۀ سرودها در زبان انگلیسی، سرودهای کهن و مدرن(۱۸۶۰) است، که شامل سرودهای متدیست ها و بسیاری از سرودهای جدید اعضای آکسفورد مومانهمچون جِی ام نیلو جان هنری نیومناست. نویسندگان شاخص سرود مسیحی عبارت اند از رجینالدِ هِبر( ۱۷۸۳ ـ ۱۸۲۶، از کوه های یخی گرینلند)، هنری فرانسیس لایت(۱۷۹۳ ـ ۱۸۴۷، با من بمان)، جان اس بی مانسل(۱۸۱۱ ـ ۱۸۷۵، و سابین برینگ گولد( ۱۸۳۴ ـ ۱۹۲۴، سربازان مسیحی به پیش). هیوبرت پَریبرایبیت المقدس (اورشلیم) اثر ویلیام بلیک، شاعر و هنرمند انگلیسی، موسیقی ساخت. وون ویلیامزاثر سرود انگلیسی(۱۹۰۶) را تصحیح کرد و سرودهای جدید نوشت و همچنین تنظیم های جدید برای بسیاری از آثار موجود ارائه کرد. سرودی برای سنت سسیلیااثر بنجامین بریتنکمتر متداول است.
wikijoo: سرود_دینی