سرو سهی

سهی : راست، صاف و بلند و کشیده؛ کشیده قامت، بلند قامت،
سرو: نوعی درخت است که ارتفاع زیادی دارد
سرو سهی : کنایه از معشوق خوش قد و بالا است

سرو سهی در اشعار بزرگان ایران زمین ، بمعنای یک آگاهی مشاهده گرِ رااست قامت است .
آگاه بودن از آگاهی خود . این آگاه بودن ، می بایست همچو سرو، قوی و مقاوم و راست قامت در برابر باد و طوفانِ افکار و خاطرات و امیال دل بایستد و قد خم نکند و به مشاهده بنشیند .
... [مشاهده متن کامل]

سروی که از دوردست انبوه باغ در نظر آید و خودنمایی کند،

خم آورد بالای سرو سهی
از او دور شد دانش و فرهی

چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کآید به جلوه، سرو صنوبر خرام ما

سرو کشیده و بلند قامت

معشوق زیبا رو

اراسته لعبتی چو ماهی
چون سرو سهی نظاره گاهی