سرو ستاه

لغت نامه دهخدا

سرو ستاه. [ س َرْ وِ س ِ ] ( اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ). نام لحنی از مصنفات باربد است. رشیدی گفته همان سروستان است. ( آنندراج ) :
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سرو ستاه و ساعتی باروزنه.
منوچهری.
قمریان راه گل و نوش لبینا خوانند
صلصلان باغ سیاووشان با سرو ستاه.
منوچهری.
بنوش جام تو از دست سرو میناپوش
نیوش بانگ سماع از نوای سرو ستاه .
ازرقی.

فرهنگ فارسی

نام نوایی است از موسیقی . نام لحنی از مصنفات باربد است .

فرهنگ عمید

از الحان قدیم ایرانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس