سرناچی

لغت نامه دهخدا

سرناچی. [ س ُ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) آنکه سرنا نوازد. ( آنندراج ). نوازنده سرنا: سرناچی کم بود یکی هم از غوغه آمد.

(سُ ) [ فا - تر. ] (ص نسب . ) کسی که سرنا بنوازد.

سرنازن، کسی که سرنا می نوازد.

/sernaa chi/ سرنا+چی – نوازنده ی سرنا

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید